yüzüne kara çamurlar  çal dünyalar güzeli yusuf
kardeşlerinin indirdiği kuyularda	
-ki o kardeşlerin
hilekar  acımasız ve namussuz
kurda iftira atacak kadar-
şimdi onların soyundan gelen israil
sert enseli zalim kavim		
içindeki canavarlar
filistinde kurşunladıkları çocuklarımızı kuyulamakta
çocuklarımızın küçücük cansız bedenleri
kardeşlerinin seni indirdiği  kuyularda
yüzüne kara çamurlar çal dünyalar güzeli yusuf
		

* * * * * 
				
filistinli bir çocukta sapanın davut
bu çocuk bir şehit yetimi
elleri küçücük parmakları yorgun
sapan çekmeye gücü yetmez
yine de yüreyinde bir umut bekler
karşısında binlerce calut 
ellerinde otomatik tüfekler
süregelen bu kirli savaş
kolay kolay bitmez


* * * * * 
                            
"ille de benimki yüz olsun" diye
  bir koyuna göz dikmişsin
komşundaki tek koyuna davut
Rabbim seni affetsin-
sana emrediliyorsa adaletle hükmet
sar sırtına pişmanlığı rükuya eğil
sen yer yüzünün halifesisin
ömer yok -ömer Rabbine kavuştu
sadece kendi süründeki değil
fırat kenarındaki koyundan da
artık sorumlu olan sensin
vurma vurdum duymazlığa
 –korkarım Rabbim bakar da sendeki aymazlığa-
seni ve bizi terbiye için 
"fakat amma şu kadarkiler"den türeyen
başa çıkamayacağımız fitneler yaratır 
kırılınca kağnının tekeri ispanyola olur anadolu
bu millete  yahudinin  babilini aratır


* * * * * 

yüreğimde türbeli osman gazi
yüreğim yanıyor –bak
dar-ul islam parça parça
gözyaşı kan ölüm
ve her birinin başında 
kümesi kapılanmış sansarca
milletine despot iblise uşak
                her parçada bin zulüm			
yürekler kavrulmada –kalk
yeni söğütler kur bizim için
günün batıdan doğmadığı diyarlarda
nefsine kul bize sultan olanların 
akıl almaz şerlerinden ırak

* * * * *