gurup vakti - Z E B U R -1

MEZMURLAR

1.KİTAP

1. Mezmur

1.Bölüm

1:1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,
Günahkârların yolunda durmaz,
Alaycıların arasında oturmaz.
1:2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır
Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
1:3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,
Meyvesini mevsiminde verir,
Yaprağı hiç solmaz.
Yaptığı her işi başarır.

1:4 Kötüler böyle değil,
Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
1:5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz,
Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
1:6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir,
Kötülerin yolu ise ölüme götürür.

2. Mezmur

2.Bölüm

2:1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa,
Neden boş düzenler kurar bu halklar?
2:2 Dünyanın kralları saf bağlıyor,
Hükümdarlar birleşiyor
RAB'be ve meshettiği krala karşı.
2:3 «Koparalım onların kayışlarını» diyorlar,
«Atalım üzerimizden bağlarını.»

2:4 Göklerde oturan Rab gülüyor,
Onlarla eğleniyor.
2:5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları,
Gazabıyla dehşete düşürüyor
2:6 Ve, «Ben kralımı
Kutsal dağım Siyon'a oturttum» diyor.

2:7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim:
Bana, «Sen benim oğlumsun» dedi,
«Bugün ben sana baba oldum.
2:8 Dile benden, miras olarak sana ulusları,
Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
2:9 Demir çomakla kıracaksın onları,
Çömlek gibi parçalayacaksın.»

2:10 Ey krallar, akıllı olun!
Ey dünya önderleri, ders alın!
2:11 RAB'be korkuyla hizmet edin,
Titreyerek sevinin.
2:12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin,
Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz.
Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir.
Ne mutlu O'na sığınanlara!

3. Mezmur

3.Bölüm

3:0 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur
3:1 Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı,
Hele bana karşı ayaklananlar!
3:2 Birçoğu benim için:
«Tanrı katında ona kurtuluş yok!» diyor. Sela

3:3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın,
Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
3:4 RAB'be seslenirim,
Yanıtlar beni kutsal dağından. Sela

3:5 Yatar uyurum,
Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
3:6 Korkum yok
Çevremi saran binlerce düşmandan.

3:7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni!
Vur bütün düşmanlarımın çenesine,
Kır kötülerin dişlerini.
3:8 Kurtuluş RAB'dedir,
Halkının üzerinde olsun bereketin! Sela

4. Mezmur

4.Bölüm

4:0 Müzik şefi için - Telli sazlarla - Davut'un mezmuru
4:1 Sana seslenince yanıtla beni,
Ey adil Tanrım!
Ferahlat beni sıkıntıya düştüğümde,
Lütfet bana, kulak ver duama.

4:2 Ey insanlar, ne zamana dek
Onurumu utanca çevireceksiniz?
Ne zamana dek boş şeylere gönül verecek,
Yalan peşinde koşacaksınız? Sela

4:3 Bilin ki, RAB sadık kulunu kendine ayırmıştır,
Ne zaman seslensem, duyar beni.

4:4 Öfkelenebilirsiniz, ama günah işlemeyin;
İyi düşünün yatağınızda, susun. Sela
4:5 Doğruluk kurbanları sunun RAB'be,
O'na güvenin.

4:6 «Kim bize iyilik yapacak?» diyen çok.
Ya RAB, yüzünün ışığıyla bizi aydınlat!
4:7 Öyle bir sevinç verdin ki bana,
Onların bol tahıl ve yeni şaraptan aldığı sevinçten fazla.

4:8 Esenlik içinde yatar uyurum,
Çünkü yalnız sen, ya RAB,
Güvenlik içinde tutarsın beni.

5. Mezmur

5.Bölüm

5:0 Müzik şefi için - Ney için - Davut'un mezmuru
5:1 Sözlerime kulak ver, ya RAB,
İniltilerimi işit.
5:2 Feryadımı dinle, ey Kralım ve Tanrım!
Duam sanadır.

5:3 Sabah sesimi duyarsın, ya RAB,
Her sabah sana duamı sunar, umutla beklerim.

5:4 Çünkü sen kötülükten hoşlanan Tanrı değilsin,
Kötülük senin yanında barınmaz.
5:5 Böbürlenenler önünde duramaz,
Bütün suç işleyenlerden nefret duyar,
5:6 Yalan söyleyenleri yok edersin;
Ya RAB, sen eli kanlılardan,
Aldatıcılardan tiksinirsin.

5:7 Bense bol sevgin sayesinde
Kutsal tapınağına gireceğim;
Oraya doğru saygıyla eğileceğim.
5:8 Yol göster bana doğruluğunla, ya RAB,
Düşmanlarıma karşı!
Yolunu önümde düzle.

5:9 Çünkü onların sözüne güvenilmez,
Yürekleri yıkım dolu.
Ağızları açık birer mezardır,
Yaltaklanır dururlar.
5:10 Ey Tanrı, onları suçlu çıkar!
Kurdukları düzen yıkımlarına yol açsın.
Kov onları sayısız isyanları yüzünden.
Çünkü sana karşı ayaklandılar.

5:11 Sevinsin sana sığınan herkes,
Sevinç çığlıkları atsın sürekli,
Kanat ger üzerlerine;
Sevinçle coşsun adını sevenler sende.
5:12 Çünkü sen doğru kişiyi kutsarsın, ya RAB,
Çevresini kalkan gibi lütfunla sararsın.

6. Mezmur

6.Bölüm

6:0 Müzik şefi için - Sekiz telli sazlarla Davut'un mezmuru
6:1 Ya RAB, öfkeyle azarlama beni,
Gazapla yola getirme.
6:2 Lütfet bana, ya RAB, bitkinim;
Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor,
6:3 Çok acı çekiyorum.
Ah, ya RAB!
Ne zamana dek sürecek bu?

6:4 Gel, ya RAB, kurtar beni,
Yardım et sevginden dolayı.
6:5 Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz,
Kim şükür sunar sana ölüler diyarından?

6:6 İnleye inleye bittim,
Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan,
Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan.
6:7 Kederden gözlerimin feri sönüyor,
Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.

6:8 Ey kötülük yapanlar,
Uzak durun benden,
Çünkü RAB ağlayışımı işitti.
6:9 Yalvarışımı duydu,
Duamı kabul etti.
6:10 Bütün düşmanlarım utanacak,
Hepsini dehşet saracak,
Ansızın geri dönecekler utanç içinde.

7. Mezmur

7.Bölüm

7:0 Benyaminli Kûş'un sözlerine ilişkin Davut'un RAB'be okuduğu şigayon
7:1 Sana sığınıyorum, ya RAB Tanrım!
Peşime düşenlerden kurtar beni,
Özgür kıl.
7:2 Yoksa aslan gibi parçalayacaklar beni,
Kurtaracak biri yok diye,
Lime lime edecekler etimi.

7:3 Ya RAB Tanrım, eğer şunu yaptıysam:
Birine haksızlık ettiysem,
7:4 Dostuma ihanet ettiysem,
Düşmanımı nedensiz soyduysam,
7:5 Ardıma düşsün düşman,
Yakalasın beni,
Canımı yerde çiğnesin,
Ayak altına alsın onurumu. Sela

7:6 Öfkeyle kalk, ya RAB!
Düşmanlarımın gazabına karşı çık!
Benim için uyan!
Buyur, adalet olsun.
7:7 Uluslar topluluğu çevreni sarsın,
Onları yüce katından yönet.
7:8 RAB halkları yargılar;
Beni de yargıla, ya RAB,
Doğruluğuma, dürüstlüğüme göre.
7:9 Ey adil Tanrım!
Kötülerin kötülüğü son bulsun,
Doğrular güvene kavuşsun,
Sen ki akılları, gönülleri sınarsın.

7:10 Tanrı kalkan gibi yanıbaşımda,
Temiz yüreklileri O kurtarır.
7:11 Tanrı adil bir yargıçtır,
Öyle bir Tanrı ki, her gün öfke saçar.
7:12 Kötüler yola gelmezse,
Tanrı kılıcını biler,
Yayını gerip hedefine kurar.
7:13 Hazır bekler ölümcül silahları,
Alevli okları.

7:14 İşte kötü insan kötülük sancıları çekiyor,
Fesada gebe kalmış,
Yalan doğuruyor.
7:15 Bir kuyu açıp kazıyor,
Kazdığı kuyuya kendisi düşüyor.
7:16 Kötülüğü kendi başına gelecek,
Zorbalığı kendi tepesine inecek.

7:17 Şükredeyim doğruluğu için RAB'be,
Yüce RAB'bin adını ilahilerle öveyim.

8. Mezmur

8.Bölüm

8:0 Müzik şefi için - Gittit üzerine - Davut'un mezmuru
8:1 Ey Egemenimiz RAB,
Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!
Gökyüzünü görkeminle kapladın.
8:2 Çocukların, hatta emziktekilerin sesiyle
Set çektin hasımlarına,
Düşmanı, öç alanı yok etmek için.

8:3 Seyrederken ellerinin eseri olan gökleri,
Oraya koyduğun ayı ve yıldızları,
8:4 Soruyorum kendi kendime:
«İnsan ne ki, onu anasın,
Ya da insanoğlu ne ki, ona ilgi gösteresin?»

8:5 Nerdeyse bir tanrı yaptın onu,
Başına yücelik ve onur tacını koydun.
8:6 Ellerinin yapıtları üzerine onu egemen kıldın,
Her şeyi ayaklarının altına serdin;
8:7 Davarları, sığırları,
Yabanıl hayvanları,
8:8 Gökteki kuşları, denizdeki balıkları,
Denizde kıpırdaşan bütün canlıları.

8:9 Ey Egemenimiz RAB,
Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!

9. Mezmur

9.Bölüm

9:0 Müzik şefi için - «Oğulun Ölümü» makamında - Davut'un mezmuru
9:1 Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim,
Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım.
9:2 Sende sevinç bulacak, coşacağım,
Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!

9:3 Düşmanlarım geri çekilirken,
Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
9:4 Çünkü hakkımı, davamı sen savundun,
Adil yargıç olarak tahta oturdun.

9:5 Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin,
Sonsuza dek adlarını sildin.
9:6 Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek,
Kökünden söktün kentlerini,
Anıları bile silinip gitti.

9:7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer,
Yargı için kurmuştur tahtını;
9:8 O yönetir doğrulukla dünyayı,
O yargılar adaletle halkları.

9:9 RAB ezilenler için bir sığınak,
Sıkıntılı günlerde bir kaledir.
9:10 Seni tanıyanlar sana güvenir,
Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.

9:11 Siyon'da oturan RAB'bi ilahilerle övün!
Yaptıklarını halklar arasında duyurun!
9:12 Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar,
Ezilenlerin feryadını unutmaz.

9:13 Acı bana, ya RAB!
Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran,
Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!
9:14 Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım,
Siyon Kenti'nin kapılarında
Sağladığın kurtuluşla sevineyim.

9:15 Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü,
Ayakları gizledikleri ağa takıldı.
9:16 Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi,
Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. Higayon sela

9:17 Kötüler ölüler diyarına gidecek,
Tanrı'yı unutan bütün uluslar...
9:18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak,
Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.

9:19 Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın,
Huzurunda yargılansın uluslar!
9:20 Onlara dehşet saç, ya RAB!
Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. Sela

10. Mezmur

10.Bölüm

10:1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun,
Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
10:2 Kötüler gururla mazlumları avlıyor,
Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.

10:3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür,
Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür.
10:4 Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez,
Hep, «Tanrı yok!» diye düşünür.

10:5 Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür.
Öyle yücedir ki senin yargıların,
Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
10:6 İçinden, «Ben sarsılmam» der,
«Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.»
10:7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu,
Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.

10:8 Köylerin çevresinde pusu kurar,
Masumu gizli yerlerde öldürür,
Çaresizi sinsice gözler.
10:9 Gizli yerlerde pusuya yatar
Çalılıktaki aslan gibi,
Kapmak için mazlumu bekler
Ve ağına düşürüp yakalar.

10:10 Kurbanları çaresiz çöker,
Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
10:11 Kötü insan içinden, «Tanrı unuttu» der,
«Örttü yüzünü, asla göremez.»

10:12 Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı!
Mazlumları unutma!
10:13 Neden kötü insan seni hor görsün,
İçinden, «Tanrı hesap sormaz» desin?

10:14 Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün,
Yardım etmek için onları izlersin;
Çaresizler sana dayanır,
Öksüzün yardımcısı sensin.

10:15 Kötünün, haksızın kolunu kır,
Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.

10:16 RAB sonsuza dek kral kalacak,
Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek.

10:17 Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB,
Yüreklendirirsin onları,
Kulağın hep üzerlerinde;
10:18 Öksüze, düşküne hakkını vermek için,
Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.

11. Mezmur

11.Bölüm

11:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
11:1 Ben RAB'be sığınırım,
Nasıl dersiniz bana,
«Kuş gibi kaç dağlara.
11:2 Bak, kötüler yaylarını geriyor,
Temiz yürekli insanları
Karanlıkta vurmak için
Oklarını kirişine koyuyor.
11:3 Temeller yıkılırsa,
Ne yapabilir doğru insan?»

11:4 RAB kutsal tapınağındadır,
O'nun tahtı göklerdedir,
Bütün insanları görür,
Herkesi sınar.
11:5 RAB doğru insanı sınar,
Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.

11:6 Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak,
Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgar olacak.
11:7 Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever;
Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek.

12. Mezmur

12.Bölüm

12:0 Müzik şefi için - Sekiz telli sazlarla - Davut'un mezmuru
12:1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı,
Güvenilir insanlar yok oldu.
12:2 Herkes birbirine yalan söylüyor,
Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.

12:3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını,
Büyüklenen dilleri.
12:4 Onlar ki, «Dilimizle kazanırız,
Dudaklarımız emrimizde,
Kim bize efendilik edebilir?» derler.

12:5 «Şimdi kalkacağım» diyor RAB,
«Çünkü mazlumlar eziliyor,
Yoksullar inliyor,
Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.»

12:6 RAB'bin sözleri pak sözlerdir;
Toprak ocakta eritilmiş,
Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.

12:7 Sen onları koru, ya RAB,
Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
12:8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce,
Kötüler her yanda dolaşır oldu.

13. Mezmur

13.Bölüm

13:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
13:1 Ne zamana dek, ya RAB,
Sonsuza dek mi beni unutacaksın?
Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?
13:2 Ne zamana dek içimde tasa,
Yüreğimde hep keder olacak?
Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak?

13:3 Gör halimi, ya RAB, yanıtla Tanrım,
Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım.
13:4 Düşmanlarım, «Onu yendik!» demesin,
Sarsıldığımda hasımlarım sevinmesin.

13:5 Ben senin sevgine güveniyorum,
Yüreğim kurtarışınla coşsun.
13:6 Ezgiler söyleyeceğim sana, ya RAB,
Çünkü iyilik ettin bana.

14. Mezmur

14.Bölüm

14:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
14:1 Akılsız içinden, «Tanrı yok!» der.
İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,
İyilik eden yok.

14:2 RAB göklerden bakar oldu insanlara,
Akıllı, Tanrı'yı arayan biri var mı diye.
14:3 Hepsi saptı,
Tümü yozlaştı,
İyilik eden yok,
Bir kişi bile!

14:4 Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu?
Halkımı ekmek yer gibi yiyor,
RAB'be yakarmıyorlar.

14:5 Dehşete düşecekler yeryüzünde,
Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.
14:6 Mazlumun tasarılarını boşa çıkarırdınız,
Ama RAB onun sığınağıdır.

14:7 Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!
RAB halkını eski gönencine kavuşturunca,
Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.

15. Mezmur

15.Bölüm

15:0 Davut'un mezmuru
15:1 Ya RAB, çadırına kim konuk olabilir?
Kutsal dağında kim oturabilir?

15:2 Kusursuz yaşam süren, adil davranan,
Yürekten gerçeği söyleyen.
15:3 İftira etmez,
Dostuna zarar vermez,
Komşusuna kara çalmaz böylesi.
15:4 Aşağılık insanları hor görür,
Ama RAB'den korkanlara saygı duyar.
Kendi zararına ant içse bile, dönmez andından.
15:5 Parasını faize vermez,
Suçsuza karşı rüşvet almaz.
Böyle yaşayan asla sarsılmayacak.

16. Mezmur

16.Bölüm

16:0 Davut'un Miktamı
16:1 Koru beni, ey Tanrı,
Çünkü sana sığınıyorum.
16:2 RAB'be dedim ki, «Efendim sensin.
Senden öte mutluluk yok benim için.»

16:3 Ülkedeki kutsallara gelince,
Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.

16:4 Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak.
Onların kan sunularını dökmeyeceğim,
Adlarını ağzıma almayacağım.

16:5 Benim payıma,
Benim kâseme düşen sensin, ya RAB;
Yaşamım senin ellerinde.
16:6 Payıma ne güzel yerler düştü,
Ne harika bir mirasım var!

16:7 Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be,
Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
16:8 Gözümü RAB'den ayırmam,
Sağımda durduğu için sarsılmam.

16:9 Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor,
Bedenim güven içinde.
16:10 Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin,
Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.

16:11 Yaşam yolunu bana bildirirsin.
Bol sevinç vardır senin huzurunda,
Sağ elinden mutluluk eksilmez.

17. Mezmur

17.Bölüm

17:0 Davut'un duası
17:1 Haklı davamı dinle, ya RAB,
Feryadımı işit!
Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
17:2 Haklı çıkar beni,
Çünkü sen gerçeği görürsün.

17:3 Yüreğimi yokladın,
Gece denedin,
Sınadın beni,
Kötü bir şey bulmadın;
Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
17:4 Başkalarının yaptıklarına gelince,
Ben senin sözlerine uyarak
Şiddet yollarından kaçındım.
17:5 Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum,
Kaymadı ayaklarım.

17:6 Sana yakarıyorum, ey Tanrı,
Çünkü beni yanıtlarsın;
Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
17:7 Göster harika sevgini,
Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!

17:8 Koru beni gözbebeği gibi;
Kanatlarının gölgesine gizle
17:9 Kötülerin saldırısından,
Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.

17:10 Yürekleri yağ bağlamış,
Ağızları büyük laflar ediyor.
17:11 İzimi buldular, üzerime geliyorlar,
Yere vurmak için gözetliyorlar.
17:12 Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan,
Pusuya yatan genç bir aslan gibi.

17:13 Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını!
Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
17:14 Elinle bu insanlardan, ya RAB,
Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.
Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,
Çocukları da yiyip doysun,
Artanı torunlarına kalsın!

17:15 Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin,
Uyanınca suretini görmeye doyacağım.

18. Mezmur

18.Bölüm

18:0 Müzik şefi için - RAB'bin kulu Davut'un mezmuru - RAB kendisini bütün düşmanlarının pençesinden ve Saul'un elinden kurtardığı gün Davut RAB'be şu ezgiyi okudu:
18:1 Seni seviyorum, gücüm sensin, ya RAB!

18:2 RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
Tanrım, kayam, sığınacak yerimdir,
Kalkanım, güçlü kurtarıcım, korunağımdır!
18:3 Övgüye değer RAB'be seslenir,
Kurtulurum düşmanlarımdan.

18:4 Ölüm iplerine dolanmıştım,
Yıkım selleri basmıştı beni,
18:5 Ölüler diyarının bağları sarmıştı,
Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.
18:6 Sıkıntı içinde RAB'be yakardım,
Yardıma çağırdım Tanrım'ı.
Tapınağından sesimi duydu,
Haykırışım kulaklarına ulaştı.

18:7 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı,
Titreyip sarsıldı dağların temelleri,
Çünkü RAB öfkelenmişti.

18:8 Burnundan duman yükseldi,
Ağzından kavurucu ateş
Ve korlar fışkırdı.
18:9 Kara buluta basarak
Gökleri yarıp indi.
18:10 Bir Keruv'a binip uçtu,
Rüzgar kanatlar takarak hızla geldi.
18:11 Karanlığı örtündü,
Kara bulutları kendine çardak yaptı.
18:12 Varlığının parıltısından,
Bulutlardan dolu ve korlar savruluyordu.
18:13 RAB göklerden gürledi,
Duyurdu sesini Yüceler Yücesi,
Dolu ve alevli korlarla.
18:14 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı,
Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
18:15 Denizin dibi göründü,
Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB,
Senin azarlamandan,
Burnundan çıkan güçlü soluktan.

18:16 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu,
Çıkardı beni derin sulardan.
18:17 Beni zorlu düşmanımdan,
Benden nefret edenlerden kurtardı,
Çünkü onlar benden güçlüydü.
18:18 Felaket günümde karşıma dikildiler,
Ama RAB bana destek oldu.
18:19 Beni huzura kavuşturdu,
Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.

18:20 RAB doğruluğumun karşılığını verdi,
Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
18:21 Çünkü RAB'bin yolunda yürüdüm,
Tanrım'dan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
18:22 O'nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum,
Kurallarından ayrılmadım.
18:23 O'nun gözünde kusursuzdum,
Suç işlemekten sakındım.
18:24 Bu yüzden RAB beni doğruluğuma
Ve gözünde pak olan ellerime göre ödüllendirdi.

18:25 Sadık kuluna sadakat gösterir,
Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
18:26 Pak olanla pak olur,
Eğriye eğri davranırsın.
18:27 Alçakgönüllüleri kurtarır,
Gururluların başını eğersin.
18:28 Işığımın kaynağı sensin, ya RAB, Tanrım!
Karanlığımı aydınlatırsın.
18:29 Desteğinle akıncılara saldırır,
Seninle surları aşarım, Tanrım.

18:30 Tanrı'nın yolu kusursuzdur,
RAB'bin sözü arıdır.
O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
18:31 Var mı RAB'den başka tanrı?
Tanrımız'dan başka kaya var mı?
18:32 Tanrı beni güçle donatır,
Yolumu kusursuz kılar.
18:33 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi,
Doruklarda tutar beni.
18:34 Bana savaşmayı öğretti,
Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
18:35 Bana zafer kalkanını bağışlarsın,
Sağ elin destekler,
Alçakgönüllülüğün yüceltir beni.
18:36 Bastığım yerleri genişletirsin,
Burkulmaz bileklerim.

18:37 Kovalayıp yetiştim düşmanlarıma,
Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
18:38 Ezdim onları, kalkamaz oldular,
Ayaklarımın altına serildiler.
18:39 Savaş için beni güçle donattın,
Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
18:40 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın,
Benden nefret edenleri yok ettim.
18:41 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı;
RAB'bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
18:42 Ezdim onları, rüzgarın savurduğu toza döndüler,
Sokak çamuru gibi savurup attım.

18:43 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın,
Ulusların önderi yaptın,
Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
18:44 Duyar duymaz sözümü dinlediler,
Yabancılar bana yaltaklandılar.
18:45 Yabancıların betleri benizleri attı,
Titreyerek çıktılar kalelerinden.

18:46 RAB yaşıyor! Kayam'a övgüler olsun!
Yücelsin kurtarıcım Tanrı!
18:47 O'dur öcümü alan,
Halkları bana bağımlı kılan.
18:48 Düşmanlarımdan kurtarır,
Başkaldıranlardan üstün kılar beni,
Zorbaların elinden alır.
18:49 Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB,
Adını ilahilerle öveceğim.

18:50 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır,
Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna
Sonsuza dek sevgi gösterir.

19. Mezmur

19.Bölüm

19:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
19:1 Gökler Tanrı'nın görkemini açıklamakta,
Gökkubbe ellerinin eserini duyurmakta.
19:2 Gün güne söz söyler,
Gece geceye bilgi verir.
19:3 Ne söz geçer orada, ne de konuşma,
Sesleri duyulmaz.
19:4 Ama sesleri yeryüzünü dolaşır,
Sözleri dünyanın dört bucağına ulaşır.

Güneş için göklerde çadır kurdu Tanrı.
19:5 Gerdekten çıkan güveye benzer güneş,
Koşuya çıkacak atlet gibi sevinir.
19:6 Göğün bir ucundan çıkar,
Öbür ucuna döner,
Hiçbir şey gizlenmez sıcaklığından.

19:7 RAB'bin yasası yetkindir, cana can katar,
RAB'bin buyrukları güvenilirdir,
Saf adama bilgelik verir,
19:8 RAB'bin kuralları doğrudur, yüreği sevindirir,
RAB'bin buyrukları arıdır, gözleri aydınlatır.
19:9 RAB korkusu paktır, sonsuza dek kalır,
RAB'bin ilkeleri gerçek, tamamen adildir.
19:10 Onlara altından, bol miktarda saf altından çok istek duyulur,
Onlar baldan, süzme petek balından tatlıdır.
19:11 Uyarırlar kulunu,
Onlara uyanların ödülü büyüktür.

19:12 Kim yanlışlarını görebilir?
Bağışla göremediğim kusurlarımı,
19:13 Bilerek işlenen günahlardan koru kulunu,
İzin verme bana egemen olmalarına!
O zaman büyük isyandan uzak,
Kusursuz olurum.

19:14 Ağzımdan çıkan sözler,
Yüreğimdeki düşünceler,
Kabul görsün senin önünde,
Ya RAB, kayam, kurtarıcım benim!

20. Mezmur

20.Bölüm

20:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
20:1 Sıkıntılı gününde RAB seni yanıtlasın,
Yakup'un Tanrısı'nın adı seni korusun!
20:2 Yardım göndersin sana kutsal yerden,
Siyon'dan destek versin.
20:3 Bütün tahıl sunularını anımsasın,
Yakmalık sunularını kabul etsin! Sela
20:4 Gönlünce versin sana,
Bütün tasarılarını gerçekleştirsin!
20:5 O zaman zaferini sevinç çığlıklarıyla kutlayacağız,
Tanrımız'ın adıyla sancaklarımızı dikeceğiz.
RAB senin bütün dileklerini yerine getirsin.

20:6 Şimdi anladım ki, RAB meshettiği kralı kurtarıyor,
Sağ elinin kurtarıcı gücüyle
Kutsal göklerinden ona yanıt veriyor.
20:7 Bazıları savaş arabalarına,
Bazıları atlarına güvenir,
Bizse Tanrımız RAB'be güveniriz.
20:8 Onlar çöküyor, düşüyorlar;
Bizse kalkıyor, dimdik duruyoruz.

20:9 Ya RAB, kralı kurtar!
Yanıtla bizi sana yakardığımız gün!

21. Mezmur

21.Bölüm

21:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
21:1 Ya RAB, kral seviniyor gösterdiğin güce.
Sevinçten coşuyor verdiğin zaferle!
21:2 Gönlünün istediğini verdin,
Ağzından çıkan dileği geri çevirmedin. Sela
21:3 Onu güzel armağanlarla karşıladın,
Başına saf altından taç koydun.
21:4 Senden yaşam istedi, verdin ona:
Uzun, sonsuz bir ömür.
21:5 Sağladığın zaferle büyük yüceliğe erişti,
Onu görkem ve büyüklükle donattın.
21:6 Üzerine sürekli bereket yağdırdın,
Varlığınla onu sevince boğdun.
21:7 Çünkü kral RAB'be güvenir,
Yüceler Yücesi'nin sevgisi sayesinde sarsılmaz.

21:8 Elin bütün düşmanlarına erişecek,
Sağ elin senden nefret edenlere uzanacak.
21:9 Öfkelendiğin an, ya RAB,
Kızgın fırına döndüreceksin onları;
Gazapla yutacak,
Ateşle tüketeceksin.
21:10 Yok edeceksin çocuklarını yeryüzünden,
Soylarını insanlar arasından.

21:11 Düzenler kursalar sana,
Aldatmaya çalışsalar,
Yine de başarılı olamazlar.
21:12 Çünkü sırtlarını döndüreceksin,
Yayını yüzlerine doğru gerince.

21:13 Yüceliğini göster, ya RAB, gücünle!
Ezgiler söyleyip ilahilerle öveceğiz kudretini.

22. Mezmur

22.Bölüm

22:0 Müzik şefi için - «Tan Geyiği» makamında - Davut'un mezmuru
22:1 Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?
Niçin bana yardım etmekten,
Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
22:2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,
Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
22:3 Oysa sen kutsalsın,
İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
22:4 Sana güvendiler atalarımız,
Sana dayandılar, onları kurtardın.
22:5 Sana yakarıp kurtuldular,
Sana güvendiler, aldanmadılar.

22:6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum,
İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
22:7 Beni gören herkes alay ediyor,
Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
22:8 «Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu,
Madem onu seviyor, yardım etsin!»

22:9 Oysa beni ana rahminden çıkaran,
Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
22:10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim,
Ana rahminden beri Tanrım sensin.
22:11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,
Yardım edecek kimse yok.

22:12 Boğalar kuşatıyor beni,
Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
22:13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi
Ağızlarını açıyorlar bana.
22:14 Su gibi dökülüyorum,
Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;
Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
22:15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,
Dilim damağıma yapışıyor;
Beni ölüm toprağına yatırdın.
22:16 Köpekler kuşatıyor beni,
Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,
Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
22:17 Bütün kemiklerimi sayar oldum,
Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
22:18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor,
Elbisem için kura çekiyorlar.

22:19 Ama sen, ya RAB, uzak durma;
Ey gücüm benim, yardımıma koş!
22:20 Canımı kılıçtan,
Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
22:21 Kurtar beni aslanın ağzından,
Yaban öküzlerinin boynuzundan.
Yanıt ver bana!
22:22 Adını kardeşlerime duyurayım,
Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
22:23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun!
Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin!
Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
22:24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı,
Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi;
Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.

22:25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,
Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
22:26 Yoksullar yiyip doyacak,
RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak.
Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
22:27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek,
Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
22:28 Çünkü egemenlik RAB'bindir,
Ulusları O yönetir.

22:29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak
Ve O'nun önünde yere kapanacak,
Toprağa gidenler,
Ölümlerine engel olamayanlar,
Eğilecekler O'nun önünde.
22:30 Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek,
Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
22:31 O'nun kurtarışını,
«Rab yaptı bunları» diyerek,
Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.

23. Mezmur

23.Bölüm

23:0 Davut'un mezmuru
23:1 RAB çobanımdır,
Eksiğim olmaz.
23:2 Beni yemyeşil çayırlarda yatırır,
Sakin suların kıyısına götürür.
23:3 İçimi tazeler,
Adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder.
23:4 Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile,
Kötülükten korkmam.
Çünkü sen benimlesin.
Çomağın, değneğin güven verir bana.

23:5 Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın,
Başıma yağ sürersin,
Kâsem taşıyor.
23:6 Ömrüm boyunca yalnız iyilik ve sevgi izleyecek beni,
Hep RAB'bin evinde oturacağım.

24. Mezmur

24.Bölüm

24:0 Davut'un mezmuru
24:1 RAB'bindir yeryüzü ve içindeki her şey,
Dünya ve üzerinde yaşayanlar;
24:2 Çünkü O'dur denizler üzerinde onu kuran,
Sular üzerinde durduran.

24:3 RAB'bin dağına kim çıkabilir,
Kutsal yerinde kim durabilir?
24:4 Elleri pak, yüreği temiz olan,
Gönlünü putlara kaptırmayan,
Yalan yere ant içmeyen.
24:5 RAB kutsar böylesini,
Kurtarıcısı Tanrı aklar.
24:6 O'na yönelenler,
Yakup'un Tanrısı'nın yüzünü arayanlar
İşte böyledir. Sela

24:7 Kaldırın başınızı, ey kapılar!
Açılın, ey eski kapılar!
Yüce Kral girsin içeri!
24:8 Kimdir bu Yüce Kral?
O RAB'dir, güçlü ve yiğit,
Savaşta yiğit olan RAB.
24:9 Kaldırın başınızı, ey kapılar!
Açılın, ey eski kapılar!
Yüce Kral girsin içeri!
24:10 Kimdir bu Yüce Kral?
Her Şeye Egemen
RAB'dir bu Yüce Kral! Sela

25. Mezmur

25.Bölüm

25:0 Davut'un mezmuru
25:1 Ya RAB, bütün varlığımla sana yaklaşıyorum,
25:2 Ey Tanrım, sana güveniyorum, utandırma beni,
Düşmanlarım zafer kahkahası atmasın!
25:3 Sana umut bağlayan hiç kimse utanca düşmez;
Nedensiz hainlik edenler utanır.

25:4 Ya RAB, yollarını bana öğret,
Yönlerini bildir.
25:5 Bana gerçek yolunda öncülük et, eğit beni;
Çünkü beni kurtaran Tanrı sensin.
Bütün gün umudum sende.
25:6 Ya RAB, sevecenliğini ve sevgini anımsa;
Çünkü onlar öncesizlikten beri aynıdır.
25:7 Gençlik günahlarımı, isyanlarımı anımsama,
Sevgine göre anımsa beni,
Çünkü sen iyisin, ya RAB.

25:8 RAB iyi ve doğrudur,
Onun için günahkârlara yol gösterir.
25:9 Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder,
Kendi yolunu öğretir onlara.
25:10 RAB'bin bütün yolları sevgi ve sadakate dayanır
Antlaşmasındaki buyruklara uyanlar için.

25:11 Ya RAB, adın uğruna
Suçumu bağışla, çünkü suçum büyük.
25:12 Kim RAB'den korkarsa,
RAB ona seçeceği yolu gösterir.
25:13 Gönenç içinde yaşayacak o insan,
Soyu ülkeyi sahiplenecek.
25:14 RAB kendisinden korkanlarla paylaşır sırrını,
Onlara açıklar antlaşmasını.
25:15 Gözlerim hep RAB'dedir,
Çünkü ayaklarımı ağdan O çıkarır.
25:16 Halime bak, lütfet bana;
Çünkü garip ve mazlumum.
25:17 Yüreğimdeki sıkıntılar artıyor,
Kurtar beni dertlerimden!
25:18 Üzüntüme, acılarıma bak,
Bütün günahlarımı bağışla!
25:19 Düşmanlarıma bak, ne kadar çoğaldılar,
Nasıl da benden nefret ediyorlar!
25:20 Canımı koru, kurtar beni!
Hayal kırıklığına uğratma, çünkü sana sığınıyorum!
25:21 Dürüstlük, doğruluk korusun beni,
Çünkü umudum sendedir.

25:22 Ey Tanrı, kurtar İsrail'i
Bütün sıkıntılarından!

26. Mezmur

26.Bölüm

26:0 Davut'un mezmuru
26:1 Beni haklı çıkar, ya RAB,
Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm;
Sarsılmadan RAB'be güvendim.
26:2 Dene beni, ya RAB, sına;
Duygularımı, düşüncelerimi yokla.
26:3 Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor,
Senin gerçeğini yaşıyorum ben.
26:4 Yalancılarla oturmam,
İkiyüzlülerin suyuna gitmem.
26:5 Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim,
Fesatçıların arasına girmem.
26:6 Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar,
Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,
26:7 Yüksek sesle şükranımı duyurmak
Ve bütün harikalarını anlatmak için.
26:8 Severim, ya RAB, yaşadığın evi,
Görkeminin bulunduğu yeri.

26:9 Günahkârların,
Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.
26:10 Onların elleri kötülük aletidir,
Sağ elleri rüşvet doludur.
26:11 Ama ben dürüst yaşarım,
Kurtar beni, lütfet bana!

26:12 Ayağım emin yerde duruyor.
Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.

27. Mezmur

27.Bölüm

27:0 Davut'un mezmuru
27:1 RAB benim ışığım, kurtuluşumdur,
Kimseden korkmam.
RAB yaşamımın kalesidir,
Kimseden yılmam.
27:2 Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,
Beni yutmak için üzerime gelirken
Tökezleyip düşerler.
27:3 Karşımda bir ordu konaklasa,
Kılım kıpırdamaz,
Bana karşı savaş açılsa,
Yine güvenimi yitirmem.

27:4 RAB'den tek dileğim, tek isteğim şu:
RAB'bin güzelliğini seyretmek,
Tapınağında O'na hayran olmak için
Ömrümün bütün günlerini O'nun evinde geçirmek.
27:5 Çünkü O kötü günde beni çardağında gizleyecek,
Çadırının emin yerinde saklayacak,
Yüksek bir kaya üzerine çıkaracak beni.
27:6 O zaman çevremi saran düşmanlarıma karşı
Başım yukarı kalkacak,
Sevinçle haykırarak kurbanlar sunacağım O'nun çadırında,
O'nu ezgilerle, ilahilerle öveceğim.

27:7 Sana yakarıyorum, ya RAB, kulak ver sesime,
Lütfet, yanıtla beni!
27:8 Ya RAB, içimden bir ses duydum:
«Yüzümü ara!» dedin,
İşte yüzünü arıyorum.
27:9 Yüzünü benden gizleme,
Kulunu öfkeyle geri çevirme!
Bana hep yardımcı oldun;
Bırakma, terk etme beni,
Ey beni kurtaran Tanrı!
27:10 Annemle babam beni terk etseler bile,
RAB beni kabul eder.
27:11 Ya RAB, yolunu öğret bana,
Düşmanlarıma karşı
Düz yolda bana öncülük et.
27:12 Beni hasımlarımın keyfine bırakma,
Çünkü yalancı tanıklar dikiliyor karşıma,
Ağızları şiddet saçıyor.

27:13 Yaşam diyarında
RAB'bin iyiliğini göreceğimden kuşkum yok.
27:14 Umudunu RAB'be bağla,
Güçlü ve yürekli ol;
Umudunu RAB'be bağla!

28. Mezmur

28.Bölüm

28:0 Davut'un mezmuru
28:1 Ya RAB, sana yakarıyorum,
Kayam benim, kulak tıkama sesime;
Çünkü sen sessiz kalırsan,
Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
28:2 Seni yardıma çağırdığımda,
Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda,
Kulak ver yalvarışlarıma.
28:3 Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla
Aynı kefeye koyup cezalandırma.
Onlar komşularıyla dostça konuşur,
Ama yüreklerinde kötülük beslerler.

28:4 Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla;
Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.
28:5 Onlar RAB'bin yaptıklarına,
Ellerinin eserine önem vermezler;
Bu yüzden RAB onları yıkacak,
Bir daha ayağa kaldırmayacak.

28:6 RAB'be övgüler olsun!
Çünkü yalvarışımı duydu.
28:7 RAB benim gücüm, kalkanımdır,
O'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum.
Yüreğim coşuyor,
Ezgilerimle O'na şükrediyorum.

28:8 RAB halkının gücüdür,
Meshettiği kralın zafer kalesidir.
28:9 Halkını kurtar, kendi halkını kutsa;
Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!

29. Mezmur

29.Bölüm

29:0 Davut'un mezmuru
29:1 Ey ilahi varlıklar, RAB'bi övün,
RAB'bin gücünü, yüceliğini övün,
29:2 RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!

29:3 RAB'bin sesi sulara hükmediyor,
Yüce Tanrı gürlüyor,
RAB engin sulara hükmediyor.
29:4 RAB'bin sesi güçlüdür,
RAB'bin sesi görkemlidir.
29:5 RAB'bin sesi sedir ağaçlarını kırar,
Lübnan sedirlerini parçalar.
29:6 Lübnan'ı buzağı gibi,
Siryon Dağı'nı yabanıl öküz yavrusu gibi sıçratır.
29:7 RAB'bin sesi şimşek gibi çakar,
29:8 RAB'bin sesi çölü titretir,
RAB Kadeş Çölü'nü sarsar.
29:9 RAB'bin sesi geyikleri doğurtur,
Ormanları çıplak bırakır.
O'nun tapınağında herkes «Yücesin!» diye haykırır.
29:10 RAB tufan üstünde taht kurdu,
O sonsuza dek kral kalacak.
29:11 RAB halkına güç verir,
Halkını esenlikle kutsar!

30. Mezmur

30.Bölüm

30:0 Tapınak adanırken söylenen bir ilahi - Davut'un mezmuru
30:1 Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB,
Çünkü beni kurtardın,
Düşmanlarımı bana güldürmedin.
30:2 Ya RAB Tanrım,
Sana yakardım, bana şifa verdin.
30:3 Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın,
Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.
30:4 Ey RAB'bin sadık kulları, O'nu ilahilerle övün,
Kutsallığını anarak O'na şükredin.
30:5 Çünkü öfkesi bir an sürer,
Lütfu ise bir ömür;
Gözyaşlarınız belki bir gece akar,
Ama sabahla sevinç doğar.

30:6 Huzur duyunca dedim ki,
«Asla sarsılmayacağım!»
30:7 Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi
Sarsılmaz kıldın;
Ama sen yüzünü gizleyince,
Dehşete düştüm.

30:8 Ya RAB, sana sesleniyorum,
Rab'be yalvarıyorum:
30:9 «Ne yararı olur senin için dökülen kanımın,
Ölüm çukuruna inersem?
Toprak sana övgüler sunar mı,
Senin sadakatini ilan eder mi?
30:10 Dinle, ya RAB, acı bana;
Yardımcım ol, ya RAB!»

30:11 Yasımı şenliğe döndürdün,
Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.
30:12 Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın!
Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.

31. Mezmur

31.Bölüm

31:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
31:1 Ya RAB, sana sığınıyorum.
Utandırma beni hiçbir zaman!
Adaletinle kurtar beni!
31:2 Kulak ver bana,
Çabuk yetiş, kurtar beni;
Bir kaya ol bana sığınmam için,
Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
31:3 Madem kayam ve kalem sensin,
Öncülük et, yol göster bana
Kendi adın uğruna.
31:4 Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni,
Çünkü sığınağım sensin.
31:5 Ruhumu ellerine bırakıyorum,
Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.

31:6 Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,
RAB'be güvenirim ben.
31:7 Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım,
Çünkü düşkün halimi görüyor,
Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
31:8 Beni düşman eline düşürmedin,
Bastığım yerleri genişlettin.

31:9 Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,
Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
31:10 Ömrüm acıyla,
Yıllarım iniltiyle tükeniyor,
Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,
Kemiklerim eriyor.
31:11 Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,
Özellikle komşularıma.
Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;
Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
31:12 Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,
Kırılmış bir çömleğe döndüm.
31:13 Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum,
Her yer dehşet içinde,
Bana karşı anlaştılar,
Canımı almak için düzen kurdular.

31:14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,
«Tanrım sensin!» diyorum.
31:15 Hayatım senin elinde,
Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,
Ardıma düşenlerden.
31:16 Yüzün kulunu aydınlatsın,
Sevgi göster, kurtar beni!
31:17 Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum;
Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.
31:18 Sussun o yalancı dudaklar;
Doğru insana karşı
Gururla, tepeden bakarak,
Küçümseyerek konuşan dudaklar.

31:19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,
Onu senden korkanlar için saklarsın,
Herkesin gözü önünde,
Sana sığınanlara iyi davranırsın.
31:20 İnsanların düzenlerine karşı,
Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;
Saldırgan dillere karşı
Onları çardağında gizlersin.

31:21 RAB'be övgüler olsun,
Kuşatılmış bir kentte
Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
31:22 Telaş içinde demiştim ki,
«Huzurundan atıldım!»
Ama yardıma çağırınca seni,
Yalvarışımı işittin.

31:23 RAB'bi sevin, ey O'nun sadık kulları!
RAB kendisine bağlı olanları korur,
Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.
31:24 Ey RAB'be umut bağlayanlar,
Güçlü ve yürekli olun!

32. Mezmur

32.Bölüm

32:0 Davut'un mezmuru - Maskil
32:1 Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana!
32:2 Suçu RAB tarafından sayılmayan,
Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!

32:3 Sustuğum sürece
Kemiklerim eridi,
Gün boyu inlemekten.
32:4 Çünkü gece gündüz
Elin üzerimde ağırlaştı.
Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela
32:5 Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
«RAB'be isyanımı itiraf edeceğim» deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın. Sela

32:6 Bu nedenle her sadık kulun
Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.
Engin sular taşsa bile ona erişemez.
32:7 Sığınağım sensin,
Beni sıkıntıdan korur,
Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. Sela

32:8 Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,
Öğüt vereceğim sana,
Gözüm sendedir.
32:9 At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;
Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,
Yoksa sana yaklaşmazlar.
32:10 Kötülerin acısı çoktur,
Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.
32:11 Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;
Ey yüreği temiz olanlar,
Hepiniz sevinç çığlıkları atın!

33. Mezmur

33.Bölüm

33:1 Ey doğru insanlar, RAB'be sevinçle haykırın!
Dürüstlere O'nu övmek yaraşır.
33:2 Lir çalarak RAB'be şükredin,
On telli çenk eşliğinde O'nu ilahilerle övün.
33:3 O'na yeni bir ezgi söyleyin,
Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.

33:4 Çünkü RAB'bin sözü doğrudur,
Her işi sadakatle yapar.
33:5 Doğruluğu, adaleti sever,
RAB'bin sevgisi yeryüzünü doldurur.

33:6 Gökler RAB'bin sözüyle,
Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.
33:7 Deniz sularını bir araya toplar,
Engin suları ambarlara depolar.
33:8 Bütün yeryüzü RAB'den korksun,
Dünyada yaşayan herkes O'na saygı duysun.
33:9 Çünkü O söyleyince, her şey var oldu;
O buyurunca, her şey belirdi.
33:10 RAB ulusların planlarını bozar,
Halkların tasarılarını boşa çıkarır.
33:11 Ama RAB'bin planları sonsuza dek sürer,
Yüreğindeki tasarılar kuşaklar boyunca değişmez.

33:12 Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa,
Kendisi için seçtiği halka!
33:13 RAB göklerden bakar,
Bütün insanları görür.
33:14 Oturduğu yerden,
Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.
33:15 Herkesin yüreğini yaratan,
Yaptıkları her şeyi tartan O'dur.

33:16 Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var,
Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.
33:17 Zafer için at boş bir umuttur,
Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.
33:18 Ama RAB'bin gözü kendisinden korkanların,
Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
33:19 Böylece onları ölümden kurtarır,
Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.

33:20 Umudumuz RAB'dedir,
Yardımcımız, kalkanımız O'dur.
33:21 O'nda sevinç bulur yüreğimiz,
Çünkü O'nun kutsal adına güveniriz.
33:22 Madem umudumuz sende,
Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!

34. Mezmur

34.Bölüm

34:0 Davut'un mezmuru Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman
34:1 Her zaman RAB'be övgüler sunacağım,
Övgüsü dilimden düşmeyecek.
34:2 RAB'le övünürüm,
Mazlumlar işitip sevinsin!
34:3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun,
Adını birlikte yüceltelim.

34:4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana,
Bütün korkularımdan kurtardı beni.
34:5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,
Yüzleri utançtan kızarmaz.
34:6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu,
Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
34:7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar,
Kurtarır onları.

34:8 Tadın da görün, RAB ne iyidir,
Ne mutlu O'na sığınan adama!
34:9 RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları,
Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
34:10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur;
Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.

34:11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni:
Size RAB korkusunu öğreteyim.
34:12 Kim yaşamdan zevk almak,
İyi günler görmek istiyorsa,
34:13 Dilini kötülükten,
Dudaklarını yalandan uzak tutsun.
34:14 Kötülükten sakının, iyilik yapın;
Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.

34:15 RAB'bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir,
Kulakları onların yakarışına açıktır.
34:16 RAB kötülük yapanlara karşıdır,
Onların anısını yeryüzünden siler.

34:17 Doğrular yakarır, RAB duyar;
Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
34:18 RAB gönlü kırıklara yakındır,
Ruhu ezginleri kurtarır.

34:19 Doğrunun dertleri çoktur,
Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
34:20 Bütün kemiklerini korur,
Hiçbiri kırılmaz.

34:21 Kötü insanın sonu kötülükle biter,
Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
34:22 RAB kullarını kurtarır,
O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.

35. Mezmur

35.Bölüm

35:0 Davut'un mezmuru
35:1 Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,
Benimle savaşanlarla sen savaş!
35:2 Al küçük kalkanla büyük kalkanı,
Yardımıma koş!
35:3 Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,
«Seni ben kurtarırım» de bana!

35:4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!
Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
35:5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,
RAB'bin meleği artlarına düşsün!
35:6 Karanlık ve kaygan olsun yolları,
RAB'bin meleği kovalasın onları!

35:7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,
Nedensiz çukur kazdılar,
35:8 Başlarına habersiz felaket gelsin,
Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,
Felakete uğrasınlar.

35:9 O zaman RAB'de sevinç bulacağım,
Beni kurtardığı için coşacağım.
35:10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:
«Senin gibisi var mı, ya RAB,
Mazlumu zorbanın elinden,
Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?»

35:11 Kötü niyetli tanıklar türüyor,
Bilmediğim konuları soruyorlar.
35:12 İyiliğime karşı kötülük ediyor,
Yalnızlığa itiyorlar beni.
35:13 35:14 Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,
Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.
Duam yanıtsız kalınca,
Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.
Kederden belim bükülürdü,
Annesi için yas tutan biri gibi.
35:15 Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,
Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,
Durmadan didiklediler beni.
35:16 Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,
Diş gıcırdattılar bana.
35:17 Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?
Kurtar canımı bunların saldırısından,
Hayatımı bu genç aslanlardan!
35:18 Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,
Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.

35:19 Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,
Göz kırpmasınlar birbirlerine
Nedensiz benden nefret edenler.
35:20 Çünkü barış sözünü etmez onlar,
Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
35:21 Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar:
«Oh! Oh!» diyorlar, «İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!»

35:22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,
Ya Rab, benden uzak durma!
35:23 Uyan, kalk savun beni,
Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab'bim!
35:24 Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!
Gülmesinler halime!
35:25 Demesinler içlerinden:
«Oh! İşte buydu dileğimiz!»,
Konuşmasınlar ardımdan:
«Yedik başını!» diye.

35:26 Utansın kötü halime sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.

35:27 Benim haklı çıkmamı isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
«Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!»
35:28 O zaman gün boyu adaletin,
Övgülerin dilimden düşmeyecek.

36. Mezmur

36.Bölüm

36:0 Müzik şefi için - RAB'bin kulu Davut'un mezmuru
36:1 Günah fısıldar kötü insana,
Yüreğinin dibinden:
Tanrı korkusu yoktur onda.
36:2 Kendini öyle beğenmiş ki,
Suçunu görmez, ondan tiksinmez.
36:3 Ağzından kötülük ve yalan akar,
Akıllanmaktan, iyilik yapmaktan vazgeçmiş.
36:4 Yatağında bile fesat düşünür,
Olumsuz yolda direnir, reddetmez kötülüğü.
36:5 Ya RAB, sevgin göklere,
Sadakatin gökyüzüne erişir.
36:6 Doğruluğun ulu dağlara benzer,
Adaletin uçsuz bucaksız enginlere.
İnsanı da, hayvanı da koruyan sensin, ya RAB.

36:7 Sevgin ne değerli, ey Tanrı!
Kanatlarının gölgesine sığınır insanoğlu.
36:8 Evindeki bolluğa doyarlar,
Zevklerinin ırmağından içirirsin onlara.
36:9 Çünkü yaşam kaynağı sensin,
Senin ışığınla aydınlanırız.

36:10 Sürekli göster
Seni tanıyanlara sevgini,
Yüreği temiz olanlara doğruluğunu.
36:11 Gururlunun ayağı bana varmasın,
Kötülerin eli beni kovmasın.

36:12 Kötülük yapanlar oracıkta düştüler,
Yıkıldılar, kalkamazlar artık.

37. Mezmur

37.Bölüm

37:0 Davut'un mezmuru
37:1 Kötülük edenlere kızıp üzülme,
Suç işleyenlere özenme!
37:2 Çünkü onlar ot gibi hemen solacak,
Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek.

37:3 Sen RAB'be güven, iyilik yap,
Ülkede otur, sadakatle çalış.
37:4 RAB'den zevk al,
O senin içindeki istekleri yerine getirecektir.

37:5 Her şeyi RAB'be bırak,
O'na güven, O gerekeni yapar.
37:6 O senin doğruluğunu ışık gibi,
Hakkını öğle güneşi gibi
Aydınlığa çıkarır.

37:7 RAB'bin önünde sakin dur, sabırla bekle;
Kızıp üzülme işi yolunda olanlara,
Kötü amaçlarına kavuşanlara.
37:8 Kızmaktan kaçın, bırak öfkeyi,
Üzülme, yalnız kötülüğe sürükler bu seni.
37:9 Çünkü kötülerin kökü kazınacak,
Ama RAB'be umut bağlayanlar ülkeyi miras alacak.

37:10 Yakında kötünün sonu gelecek,
Yerini arasan da bulunmayacak.
37:11 Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak,
Derin bir huzurun zevkini tadacak.
37:12 Kötü insan doğru insana düzen kurar,
Diş gıcırdatır.
37:13 Ama Rab kötüye güler,
Çünkü bilir onun sonunun geldiğini.

37:14 Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi,
Mazlumu, yoksulu yıkmak,
Doğru yolda olanları öldürmek için.
37:15 Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak,
Yayları kırılacak.

37:16 Doğrunun azıcık varlığı,
Pek çok kötünün servetinden iyidir.
37:17 Çünkü kötülerin gücü kırılacak,
Ama doğrulara RAB destek olacak.

37:18 RAB yetkinlerin her gününü gözetir,
Onların mirası sonsuza dek sürecek.
37:19 Kötü günde utanmayacaklar,
Kıtlıkta karınları doyacak.

37:20 Ama kötüler yıkıma uğrayacak;
RAB'bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek,
Duman gibi dağılıp yok olacak.

37:21 Kötüler ödünç alır, geri vermez;
Doğrularsa cömertçe verir.
37:22 RAB'bin kutsadığı insanlar ülkeyi miras alacak,
Lanetlediği insanların kökü kazınacak.

37:23 RAB insana sağlam adım attırır,
İnsanın yolundan hoşnut olursa.
37:24 Düşse bile yıkılmaz insan,
Çünkü elinden tutan RAB'dir.

37:25 Gençtim, ömrüm tükendi,
Ama hiç görmedim doğru insanın terk edildiğini,
Soyunun ekmek dilendiğini.
37:26 O hep cömertçe ödünç verir,
Soyu kutsanır.

37:27 Kötülükten kaç, iyilik yap;
Sonsuz yaşama kavuşursun.
37:28 Çünkü RAB doğruyu sever,
Sadık kullarını terk etmez.
Onlar sonsuza dek korunacak,
Kötülerinse kökü kazınacak.
37:29 Doğrular ülkeyi miras alacak,
Orada sonsuza dek yaşayacak.
37:30 Doğrunun ağzından bilgelik akar,
Dilinden adalet damlar.
37:31 Tanrısı'nın yasası yüreğindedir,
Ayakları kaymaz.

37:32 Kötü, doğruya pusu kurar,
Onu öldürmeye çalışır.
37:33 Ama RAB onu kötünün eline düşürmez,
Yargılanırken mahkûm etmez.

37:34 RAB'be umut bağla, O'nun yolunu tut,
Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir.
Kötülerin kökünün kazındığını göreceksin.

37:35 Kötü ve acımasız adamı gördüm,
İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi
Dal budak salıyordu;
37:36 Geçip gitti, yok oldu,
Aradım, bulunmaz oldu.

37:37 Yetkin adamı gözle, doğru adama bak,
Çünkü yarınlar barışseverindir.
37:38 Ama başkaldıranların hepsi yok olacak,
Kötülerin kökü kazınacak.

37:39 Doğruların kurtuluşu RAB'den gelir,
Sıkıntılı günde onlara kale olur.
37:40 RAB onlara yardım eder, kurtarır onları,
Kötülerin elinden alıp özgür kılar,
Çünkü kendisine sığınırlar.

38. Mezmur

38.Bölüm

38:0 Anma sunusu için Davut'un mezmuru
38:1 Ya RAB, öfkelenip azarlama beni,
Gazapla yola getirme!
38:2 Okların içime saplandı,
Elin üzerime indi.
38:3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu,
Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
38:4 Çünkü suçlarım başımdan aştı,
Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.

38:5 Akılsızlığım yüzünden
Yaralarım iğrenç, irinli.
38:6 Eğildim, iki büklüm oldum,
Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
38:7 Çünkü belim ateş içinde,
Sağlığım bozuk.
38:8 Tükendim, ezildim alabildiğine,
İnliyorum yüreğimin acısından.

38:9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin,
İniltilerim senden gizli değil.
38:10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,
Gözlerimin feri bile söndü.
38:11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden,
Yakınlarım uzak duruyor benden.
38:12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor,
Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor,
Gün boyu hileler düşünüyorlar.

38:13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum,
Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
38:14 Duymaz,
Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
38:15 Umudum sende, ya RAB,
Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
38:16 Çünkü dua ediyorum: «Halime sevinmesinler,
Ayağım kayınca böbürlenmesinler!»

38:17 Düşmek üzereyim,
Acım hep içimde.
38:18 Suçumu itiraf ediyorum,
Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
38:19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç,
Yok yere benden nefret edenler çok.
38:20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar,
İyiliğin peşinde olduğum için.

38:21 Beni terk etme, ya RAB!
Ey Tanrım, benden uzak durma!
38:22 Yardımıma koş,
Ya Rab, kurtuluşum benim!

39. Mezmur

39.Bölüm

39:0 Müzik Şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru
39:1 Karar verdim: «Adımlarıma dikkat edeceğim,
Dilimi günahtan sakınacağım;
Karşımda kötü biri oldukça,
Ağzıma gem vuracağım.»
39:2 Dilimi tutup sustum,
Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile.
Acım alevlendi,
39:3 Yüreğim tutuştu içimde,
Ateş aldı derin derin düşünürken,
Şu sözler döküldü dilimden:

39:4 «Bildir bana, ya RAB, sonumu,
Sayılı günlerimi;
Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!
39:5 Yalnız bir karış ömür verdin bana,
Hiç kalır hayatım senin önünde.
Her insan bir soluktur sadece,
En güçlü çağında bile. Sela

39:6 «Bir gölge gibi dolaşır insan,
Boş yere çırpınır,
Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.

39:7 «Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab?
Umudum sende.
39:8 Kurtar beni bütün isyanlarımdan,
Aptalların hakaretine izin verme.
39:9 Sustum, açmayacağım ağzımı;
Çünkü sensin bunu yapan.
39:10 Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,
Tokadının altında mahvoldum.
39:11 Sen insanı suçundan ötürü
Azarlayarak yola getirirsin,
Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri.
Her insan bir soluktur sadece. Sela

39:12 «Duamı işit, ya RAB,
Kulak ver yakarışıma,
Gözyaşlarıma kayıtsız kalma!
Çünkü ben bir garibim senin yanında,
Bir yabancı, atalarım gibi.
39:13 Uzaklaştır üzerimden bakışlarını,
Göçüp yok olmadan mutlu olayım!»

40. Mezmur

40.Bölüm

40:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
40:1 RAB'bi sabırla bekledim;
Bana yönelip yakarışımı duydu.
40:2 Ölüm çukurundan,
Balçıktan çıkardı beni,
Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu,
Kaymayayım diye.
40:3 Ağzıma yeni bir ezgi,
Tanrımız'a bir övgü ilahisi koydu.
Çokları görüp korkacak
Ve RAB'be güvenecekler.

40:4 Ne mutlu RAB'be güvenen insana,
Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
40:5 Ya RAB, Tanrım,
Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için;
Sana eş koşulmaz!
Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını,
Saymakla bitmez.

40:6 Kurbandan, sunudan hoşnut olmadın,
Ama kulaklarımı açtın.
Yakmalık sunu, günah sunusu da istemedin.
40:7 40:8 O zaman şöyle dedim: «İşte geldim;
Kutsal Yazı tomarında benim için yazılmıştır.
Ey Tanrım, senin isteğini yapmaktan zevk alırım ben,
Yasan yüreğimin derinliğindedir.»

40:9 Büyük toplantıda müjdelerim senin zaferini,
Sözümü esirgemem,
Ya RAB, bildiğin gibi!
40:10 Zaferini içimde gizlemem,
Bağlılığını ve kurtarışını duyururum,
Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.

40:11 Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!
Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
40:12 Sayısız belalar çevremi sardı,
Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;
Başımdaki saçlardan daha çoklar,
Çaresiz kaldım.

40:13 Ne olur, ya RAB, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
40:14 Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
40:15 Bana, «Oh! Oh!» çekenler
Dehşete düşsün utançlarından!

40:16 Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
«RAB yücedir!» desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!

40:17 Bense mazlum ve yoksulum,
Düşün beni, ya Rab.
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ey Tanrım!

41. Mezmur

41.Bölüm

41:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
41:1 Ne mutlu yoksulu düşünene!
RAB kurtarır onu kötü günde.
41:2 Korur RAB, yaşatır onu,
Ülkede mutlu kılar,
Terk etmez düşmanlarının eline.
41:3 Destek olur RAB ona
Yatağa düşünce;
Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.

41:4 «Acı bana, ya RAB!» dedim,
«Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!»
41:5 Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:
«Ne zaman ölecek adı batası?» diyorlar.
41:6 Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,
Fesat topluyor içinde,
Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.

41:7 Benden nefret edenlerin hepsi
Fısıldaşıyor aralarında bana karşı,
Zararımı düşünüyorlar,
41:8 «Başına öyle kötü bir şey geldi ki» diyorlar,
«Yatağından kalkamaz artık.»
41:9 Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile
İhanet etti bana.

41:10 Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.
Bunların hakkından geleyim.
41:11 Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,
O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.
41:12 Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,
Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.

41:13 Öncesizlikten sonsuza dek,
Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!
Amin! Amin!

2.KİTAP

42. Mezmur

42.Bölüm

42:0 Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili
42:1 Geyik akarsuları nasıl özlerse,
Canım da seni öyle özler, ey Tanrı!
42:2 Canım Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susadı;
Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?
42:3 Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,
Gün boyu, «Nerede senin Tanrın?» dedikleri için.
42:4 Anımsayınca içim içimi yiyor,
Nasıl toplulukla birlikte yürür,
Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim,
Sevinç ve şükran sesleri arasında,
Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.

42:5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.

42:6 42:7 Gönlüm üzgün,
Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.
Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında
Çağlayanların gümbürdeyince,
Enginler birbirine sesleniyor,
Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.

42:8 Gündüz RAB sevgisini gösterir,
Gece ilahi söyler, dua ederim
Yaşamımın Tanrısı'na.

42:9 Kayam olan Tanrım'a diyorum ki,
«Neden beni unuttun?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?»
42:10 Gün boyu hasımlarım: «Nerede senin Tanrın?» diyerek
Bana sataştıkça,
Kemiklerim kırılıyor sanki.

42:11 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.

43. Mezmur

43.Bölüm

43:1 Hakkımı ara, ey Tanrı,
Savun beni vefasız ulusa karşı,
Kurtar hileci, haksız insandan.
43:2 Çünkü sen Tanrım, kalemsin;
Neden beni reddettin?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?
43:3 Gönder ışığını, gerçeğini,
Yol göstersinler bana,
Senin kutsal dağına, konutuna götürsünler beni.
43:4 O zaman Tanrı'nın sunağına,
Neşe, sevinç kaynağım Tanrı'ya gideceğim
Ve sana, ey Tanrı, Tanrım benim,
Lirle şükredeceğim.

43:5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.

44. Mezmur

44.Bölüm

44:0 Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili
44:1 Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk,
Atalarımız anlattı bize,
Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
44:2 Elinle ulusları kovdun,
Ama atalarımıza yer verdin;
Halkları kırdın,
Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
44:3 Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar,
Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar.
Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu;
Çünkü sen onları sevdin.
44:4 Ey Tanrı, kralım sensin,
Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
44:5 Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz,
Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
44:6 Çünkü ben yayıma güvenmem,
Kılıcım da beni kurtarmaz;
44:7 Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran,
Bizden nefret edenleri utanca boğan.
44:8 Her gün Tanrı'yla övünür,
Sonsuza dek adına şükran sunarız. Sela

44:9 Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın,
Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
44:10 Düşman karşısında bizi gerilettin,
Bizden tiksinenler bizi soydu.
44:11 Kasaplık koyuna çevirdin bizi,
Ulusların arasına dağıttın.
44:12 Yok pahasına sattın halkını,
Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
44:13 Bizi komşularımızın yüzkarası,
Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
44:14 Ulusların diline düşürdün bizi,
Gülüyor halklar halimize.
44:15 Rezilliğim gün boyu karşımda,
Utancımdan yerin dibine geçtim
44:16 Hakaret ve sövgü duya duya,
Öç almak isteyen düşman karşısında.

44:17 Bütün bunlar başımıza geldi,
Yine de seni unutmadık,
Antlaşmana ihanet etmedik,
44:18 Döneklik etmedik,
Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
44:19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin,
Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.

44:20 Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık,
Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
44:21 Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı?
Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
44:22 Senin uğruna her gün öldürülüyoruz,
Kasaplık koyun sayılıyoruz.

44:23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun?
Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
44:24 Niçin yüzünü gizliyorsun?
Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?

44:25 Çünkü yere serildik,
Bedenimiz toprağa yapıştı.
44:26 Kalk, yardım et bize!
Kurtar bizi sevgin uğruna!

45. Mezmur

45.Bölüm

45:0 Müzik şefi için - «Zambaklar» makamında Korahoğulları'nın Maskili - Aşk ilahisi
45:1 Yüreğimden güzel sözler taşıyor,
Kral için söylüyorum şiirlerimi,
Dilim usta bir yazarın kalemi gibi olsun.
45:2 Sen insanların en güzelisin,
Lütuf saçılmış dudaklarına.
Çünkü Tanrı seni sonsuza dek kutsamış.
45:3 Ey yiğit savaşçı, kuşan kılıcını beline,
Görkemine, yüceliğine bürün.
45:4 At sırtında görkeminle, zaferle ilerle,
Gerçek ve adalet uğruna
Sağ elin korkunç işler göstersin.
45:5 Okların sivridir,
Kral düşmanlarının yüreğine saplanır,
Halklar ayaklarının altına serilir.
45:6 Ey Tanrı, tahtın sonsuzluklar boyunca kalıcıdır,
Krallığının asası adalet asasıdır.
45:7 Doğruluğu sever, kötülükten nefret edersin.
Bunun için Tanrı, senin Tanrın,
Seni sevinç yağıyla
Arkadaşlarından daha çok meshetti.
45:8 Giysilerinin tümü mür, öd, tarçın kokuyor;
Fildişi saraylardan gelen çalgı sesleri seni eğlendiriyor!
45:9 Kral kızları senin saygın kadınların arasında,
Kraliçe, Ofir altınları içinde senin sağında duruyor.

45:10 Dinle, ey kral kızı, bak, kulak ver,
Halkını, baba evini unut.
45:11 Kral senin güzelliğine vuruldu,
Efendin olduğu için önünde eğil.
45:12 Sur halkı armağan getirecek,
Halkın zenginleri lütfunu kazanmak isteyecek.

45:13 Kral kızı odasında ışıl ışıl parıldıyor,
Giysisi altınla dokunmuş.
45:14 İşlemeli giysiler içinde kralın önüne çıkarılacak,
Arkadaşları, ona eşlik eden kızlar sana getirilecek.
45:15 Sevinç ve coşkuyla götürülecek,
Kralın sarayına girecekler.

45:16 Atalarının yerini oğulların alacak,
Onları önder yapacaksın bütün ülkeye.
45:17 Adını kuşaklar boyunca yaşatacağım,
Böylece halklar sonsuza dek övecek seni.

46. Mezmur

46.Bölüm

46:0 Müzik şefi için - Tiz sesliler için - Korahoğulları'nın ezgisi
46:1 Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür,
Sıkıntıda hep yardıma hazırdır.
46:2 Bu yüzden korkmayız yeryüzü altüst olsa,
Dağlar denizlerin bağrına devrilse,
46:3 Sular kükreyip köpürse,
Kabaran deniz dağları titretse bile. Sela

46:4 Bir ırmak var ki, suları sevinç getirir Tanrı kentine,
Yüceler Yücesi'nin kutsal konutuna.
46:5 Tanrı onun ortasındadır,
Sarsılmaz o kent.
Gün doğarken Tanrı ona yardım eder.
46:6 Uluslar kükrüyor, krallıklar sarsılıyor,
Tanrı gürleyince yeryüzü eriyip gidiyor.

46:7 Her Şeye Egemen RAB bizimledir,
Yakup'un Tanrısı kalemizdir. Sela

46:8 Gelin, görün RAB'bin yaptıklarını,
Yeryüzüne getirdiği yıkımları.
46:9 Savaşları durdurur yeryüzünün dört bucağında,
Yayları kırar, mızrakları parçalar,
Kalkanları yakar.
46:10 «Sakin olun, bilin ki, Tanrı benim!
Uluslar arasında yüceleceğim,
Yeryüzünde yüceleceğim!»

46:11 Her Şeye Egemen RAB bizimledir,
Yakup'un Tanrısı kalemizdir. Sela

47. Mezmur

47.Bölüm

47:0 Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
47:1 Ey bütün uluslar, el çırpın!
Sevinç çığlıkları atın Tanrı'nın onuruna!
47:2 Ne müthiştir yüce RAB,
Bütün dünyanın ulu Kralı.
47:3 Halkları altımıza,
Ulusları ayaklarımızın dibine serer.
47:4 Sevdiği Yakup'un gururu olan mirasımızı
O seçti bizim için. Sela

47:5 RAB Tanrı sevinç çığlıkları,
Boru sesleri arasında yükseldi.
47:6 Ezgiler sunun Tanrı'ya, ezgiler;
Ezgiler sunun Kralımız'a, ezgiler!
47:7 Çünkü Tanrı bütün dünyanın kralıdır,
Maskil sunun!

47:8 Tanrı kutsal tahtına oturmuş,
Krallık eder uluslara.
47:9 Ulusların önderleri
İbrahim'in Tanrısı'nın halkıyla bir araya gelmiş;
Çünkü Tanrı'ya aittir yeryüzü kralları.
O çok yücedir.

48. Mezmur

48.Bölüm

48:0 İlahi - Korahoğulları'nın mezmuru
48:1 RAB büyüktür ve yalnız O övülmeye değer
Tanrımız'ın kentinde, kutsal dağında.
48:2 Yükselir zarafetle,
Bütün yeryüzünün sevinci Siyon Dağı,
Safon'un doruğu, ulu Kral'ın kenti.
48:3 Tanrı onun kalelerinde
Sağlam kule olarak gösterdi kendini.

48:4 Krallar toplandı,
Birlikte Siyon'un üzerine yürüdüler.
48:5 Ama onu görünce şaşkına döndüler,
Dehşete düşüp kaçtılar.
48:6 Doğum sancısı tutan kadın gibi,
Bir titreme aldı onları orada.
48:7 Doğu rüzgarının parçaladığı ticaret gemileri gibi
Yok ettin onları.

48:8 Her Şeye Egemen RAB'bin kentinde,
Tanrımız'ın kentinde,
Nasıl duyduksa, öyle gördük.
Tanrı onu sonsuza dek güvenlik içinde tutacak. Sela

48:9 Ey Tanrı, tapınağında,
Ne kadar vefalı olduğunu düşünüyoruz.
48:10 Adın gibi, ey Tanrı, övgün de
Dünyanın dört bucağına varıyor.
Sağ elin zafer dolu.
48:11 Sevinsin Siyon Dağı,
Coşsun Yahuda beldeleri
Senin yargılarınla!

48:12 Siyon'un çevresini gezip dolanın,
Kulelerini sayın,
48:13 Surlarına dikkatle bakın,
Kalelerini yoklayın ki,
Gelecek kuşağa anlatasınız:
48:14 Bu Tanrı sonsuza dek bizim Tanrımız olacak,
Bize hep yol gösterecektir.

49. Mezmur

49.Bölüm

49:0 Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
49:1 Ey bütün halklar, dinleyin!
Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
49:2 Halk çocukları, bey çocukları,
Zenginler, yoksullar!
49:3 Bilgelik dökülecek ağzımdan,
Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
49:4 Kulak vereceğim özdeyişlere,
Lirle yorumlayacağım bilmecemi.

49:5 Niçin korkayım kötü günlerde
Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
49:6 Onlar varlıklarına güvenir,
Büyük servetleriyle böbürlenirler.
49:7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez,
Tanrı'ya fidye veremez.
49:8 Çünkü hayatın fidyesi büyüktür,
Kimse ödemeye yeltenmemeli.
49:9 Böyle olmasa,
Sonsuza dek yaşar insan,
Mezar yüzü görmez.

49:10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü,
Aptallarla budalaların yok olduğunu.
Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
49:11 Mezarları, sonsuza dek evleri,
Kuşaklar boyu konutları olacak,
Topraklarına kendi adlarını verseler bile.
49:12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.

49:13 Budalaların yolu,
Onların sözünü onaylayanların sonu budur. Sela
49:14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler,
Ölüm güdecek onları.
Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak,
Cesetleri çürüyecek,
Ölüler diyarı onlara konut olacak.
49:15 Ama Tanrı beni
Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak
Ve yanına alacak. Sela

49:16 Korkma biri zenginleşirse,
Evinin görkemi artarsa.
49:17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez,
Görkemi onunla mezara gitmez.
49:18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile,
Başarılı olunca övülse bile.
49:19 Atalarının kuşağına katılacak,
Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
49:20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.

50. Mezmur

50.Bölüm

50:0 Asaf'ın mezmuru
50:1 Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;
Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar
Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
50:2 Güzelliğin doruğu Siyon'dan
Parıldıyor Tanrı.

50:3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak,
Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor,
Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
50:4 Halkını yargılamak için
Yere göğe sesleniyor:
50:5 «Toplayın önüme sadık kullarımı,
Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.»
50:6 Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor,
Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. Sela

50:7 «Ey halkım, dinle de konuşayım,
Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:
Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
50:8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,
Yakmalık sunuların sürekli önümde.
50:9 Ne evinden bir boğa,
Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
50:10 Çünkü bütün orman yaratıkları,
Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
50:11 Dağlardaki bütün kuşları korurum,
Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
50:12 Acıksam sana söylemezdim,
Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
50:13 Ben boğa eti yer miyim?
Ya da keçi kanı içer miyim?
50:14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun,
Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
50:15 Sıkıntılı gününde seslen bana,
Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

50:16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:
«Kurallarımı ezbere okumaya
Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
50:17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,
Sözlerimi arkana atıyorsun.
50:18 Hırsız görünce onunla dost oluyor,
Zina edenlere ortak oluyorsun.
50:19 Ağzını kötülük için kullanıyor,
Dilini yalana koşuyorsun.
50:20 Oturup kardeşine karşı konuşur,
Annenin oğluna kara çalarsın.
50:21 Sen bunları yaptın, ben sustum,
Beni kendin gibi sandın.
Seni azarlıyorum,
Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

50:22 «Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler!
Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
50:23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;
Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.»

51. Mezmur

51.Bölüm

51:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Davut Bat-Şeva'yla yattıktan sonra Peygamber Natan kendisine geldiği zaman
51:1 Ey Tanrı, lütfet bana,
Sevgin uğruna;
Sil isyanlarımı,
Sınırsız merhametin uğruna.
51:2 Tümüyle yıka beni suçumdan,
Arıt beni günahımdan.

51:3 Çünkü biliyorum isyanlarımı,
Günahım sürekli karşımda.
51:4 Sana karşı, yalnız sana karşı günah işledim,
Senin gözünde kötü olanı yaptım.
Öyle ki, konuşurken haklı,
Yargılarken adil olasın.
51:5 Nitekim suç içinde doğdum ben,
Günah içinde annem bana hamile kaldı.

51:6 Madem sen gönülde sadakat istiyorsun,
Bilgelik öğret bana yüreğimin derinliklerinde.
51:7 Beni mercanköşkotuyla arıt, paklanayım,
Yıka beni, kardan beyaz olayım.
51:8 Neşe, sevinç sesini duyur bana,
Bayram etsin ezdiğin kemikler.
51:9 Bakma günahlarıma,
Sil bütün suçlarımı.

51:10 Ey Tanrı, temiz bir yürek yarat,
Yeniden kararlı bir ruh var et içimde.
51:11 Beni huzurundan atma,
Kutsal Ruhun'u benden alma.
51:12 Geri ver bana sağladığın kurtuluş sevincini,
Bana destek ol, istekli bir ruh ver.
51:13 Başkaldıranlara senin yollarını öğreteyim,
Günahkârlar geri dönsün sana.

51:14 Kurtar beni kan dökme suçundan,
Ey Tanrı, beni kurtaran Tanrı,
Dilim senin kurtarışını ilahilerle övsün.
51:15 Ya Rab, aç dudaklarımı,
Ağzım senin övgülerini duyursun.

51:16 Çünkü sen kurbandan hoşlanmazsın,
Yoksa sunardım sana,
Yakmalık sunudan hoşnut kalmazsın.
51:17 Senin kabul ettiğin kurban alçakgönüllü bir ruhtur,
Alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor görmezsin, ey Tanrı.

51:18 Lütfet, Siyon'a iyilik yap,
Yeruşalim'in surlarını onar.
51:19 O zaman doğru sunulan kurbanlar,
Yakmalık sunular, tümüyle yakmalık sunular,
Seni hoşnut kılar;
O zaman sunağında boğalar sunulur.

52. Mezmur

52.Bölüm

52:0 Müzik şefi için - Davut'un Maskili Edomlu Doek gelip Saul'a «Davut Ahimelek'in evine girdi» diye bildirdiği zaman
52:1 52:2 Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,
Tanrı'nın sadık kullarına karşı
Bütün gün dilin yıkım tasarlar
Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
52:3 İyilikten çok kötülüğü,
Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. Sela
52:4 Seni hileli dil seni!
Her yıkıcı sözü seversin.

52:5 Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,
Seni kapıp çadırından fırlatacak,
Yaşam diyarından kökünü sökecek. Sela
52:6 Doğrular bunu görünce korkacak,
Gülerek şöyle diyecekler:
52:7 «İşte bu adam, Tanrı'ya sığınmak istemedi,
Servetinin bolluğuna güvendi,
Başkalarını yıkarak güçlendi!»

52:8 Ama ben Tanrı'nın evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,
Sonsuza dek Tanrı'nın sevgisine güvenirim.
52:9 Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,
Sadık kullarının önünde umut bağlarım,
Çünkü adın iyidir.

53. Mezmur

53.Bölüm

53:0 Müzik şefi için - Mahalat makamında Davut'un Maskili
53:1 Akılsız içinden, «Tanrı yok!» der.
İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,
İyilik eden yok.

53:2 Tanrı göklerden bakar oldu insanlara,
Akıllı, Tanrı'ya yönelen biri var mı diye.
53:3 Hepsi saptı,
Tümü yozlaştı,
İyilik eden yok,
Bir kişi bile!

53:4 Suç işleyenler görmüyor mu?
Halkımı ekmek yer gibi yiyor,
Tanrı'ya yakarmıyorlar.

53:5 Ama korkulmayacak yerde korkacaklar,
Çünkü Tanrı seni kuşatanların kemiklerini dağıtacak,
Onları reddettiği için hepsini utandıracak.

53:6 Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!
Tanrı halkını eski gönencine kavuşturunca,
Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.

54. Mezmur

54.Bölüm

54:0 Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un Maskili Zifliler gelip Saul'a: «Davut aramızda gizleniyor» dedikleri zaman
54:1 Ey Tanrı, beni adınla kurtar,
Gücünle akla beni!
54:2 Ey Tanrı, duamı dinle,
Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.
54:3 Çünkü küstahlar bana saldırıyor,
Zorbalar canımı almak istiyor,
Tanrı'ya aldırmıyorlar. Sela

54:4 İşte Tanrı benim yardımcımdır,
Tek desteğim Rab'dir.
54:5 Düşmanlarım yaptıkları kötülüğün cezasını bulsun,
Sadakatin uyarınca yok et onları.

54:6 Ya RAB, sana gönülden bir kurban sunacağım,
Adına şükredeceğim, çünkü adın iyidir.
54:7 Beni bütün sıkıntılarımdan kurtardın,
Gözlerim düşmanlarımın yok oluşunu gördü.

55. Mezmur

55.Bölüm

55:0 Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un Maskili
55:1 Ey Tanrı, kulak ver duama,
Sırt çevirme yalvarışıma!
55:2 Dikkatini çevir, yanıt ver bana.
Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım
55:3 Düşman sesinden, kötünün baskısından;
Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni,
Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.

55:4 Yüreğim sızlıyor içimde,
Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
55:5 Korku ve titreme sardı beni,
Ürperti kapladı içimi.
55:6 «Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!»
Dedim kendi kendime, «Uçar, rahatlardım.
55:7 Uzaklara kaçar,
Çöllerde konaklardım. Sela
55:8 Sert rüzgara, kasırgaya karşı
Hemen bir barınak bulurdum.»
55:9 Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini,
Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.
55:10 Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar,
Haksızlık, fesat dolu kentin içi.
55:11 Yıkıcılık kentin göbeğinde,
Zorbalık, hile eksilmez meydanından.

55:12 Beni aşağılayan bir düşman olsaydı,
Katlanabilirdim;
Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı,
Gizlenebilirdim.
55:13 Ama sensin, bana denk,
Yoldaşım, yakın arkadaşım.
55:14 Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder,
Toplulukla Tanrı'nın evine giderdik.
55:15 Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın,
Diri diri ölüler diyarına insinler;
Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.

55:16 Bense Tanrı'ya seslenirim,
RAB kurtarır beni.
55:17 Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim,
O işitir sesimi.
55:18 Bana karşı girişilen savaştan
Esenlikle kurtarır canımı,
Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.
55:19 Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı,
Duyacak ve ezecek onları. Sela
Çünkü hiç değişmiyor
Ve Tanrı'dan korkmuyorlar.

55:20 Yoldaşım dostlarına saldırarak
Yaptığı antlaşmayı bozdu.
55:21 Ağzından bal damlar,
Ama yüreğinde savaş var.
Sözleri yağdan yumuşak,
Ama yalın birer kılıçtır.

55:22 Yükünü RAB'be bırak,
O sana destek olur.
Asla izin vermez
Doğru insanın sarsılmasına.

55:23 Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın kötüleri,
Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler;
Bense sana güveniyorum.

56. Mezmur

56.Bölüm

56:0 Müzik şefi için «Uzak Yabanıl Fıstık Ağaçlarındaki Güvercin» makamında Davut'un Miktamı - Gat Kenti'nde Filistliler kendisini yakaladığı zaman
56:1 Acı bana, ey Tanrı,
Çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni,
Gün boyu saldırıp eziyorlar.
56:2 Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün,
Küstahça saldırıyor çoğu.
56:3 Sana güvenirim korktuğum zaman.
56:4 Tanrı'ya, sözünü övdüğüm Tanrı'ya
Güvenirim ben, korkmam.
İnsan bana ne yapabilir?

56:5 Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar,
Hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.
56:6 Fesatlık için uğraşıyor, pusuya yatıyor,
Adımlarımı gözlüyor, canımı almak istiyorlar.
56:7 Kötülüklerinin cezasından kurtulacaklar mı?
Ey Tanrı, halkları öfkeyle yere çal!

56:8 Çektiğim acıları kaydettin,
Gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin!
Bunlar defterinde yazılı değil mi?
56:9 Seslendiğim zaman,
Düşmanlarım geri çekilecek.

Biliyorum, Tanrı benden yana.
56:10 Sözünü övdüğüm Tanrı'ya,
Sözünü övdüğüm RAB'be,
56:11 Tanrı'ya güvenirim ben, korkmam;
İnsan bana ne yapabilir?

56:12 Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım,
Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.
56:13 Çünkü canımı ölümden kurtardın,
Ayaklarımı tökezlemekten korudun;
İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum.

57. Mezmur

57.Bölüm

57:0 Müzik şefi için - «Yok Etme» makamında Davut'un Miktamı - Saul'dan kaçıp mağaraya sığındığı zaman
57:1 Acı bana, ey Tanrı, acı,
Çünkü sana sığınıyorum;
Felaket geçinceye kadar,
Kanatlarının gölgesine sığınacağım.

57:2 Yüce Tanrı'ya,
Benim için her şeyi yapan Tanrı'ya sesleniyorum.
57:3 Gökten gönderip beni kurtaracak,
Beni ezmek isteyenleri azarlayacak, Sela
Sevgisini, sadakatini gösterecektir.

57:4 Aslanların arasındayım,
Alev kusan insanlar arasında yatarım,
Mızrak gibi, ok gibi dişleri,
Keskin kılıç gibi dilleri.

57:5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,
Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!

57:6 Ayaklarım için ağ serdiler,
Çöktüm;
Yoluma çukur kazdılar,
İçine kendileri düştüler. Sela

57:7 Kararlıyım, ey Tanrı, kararlıyım,
Ezgiler, ilahiler söyleyeceğim.
57:8 Uyan, ey canım,
Uyan, ey lir, ey çenk,
Seheri ben uyandırayım!
57:9 Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya Rab,
Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.
57:10 Çünkü sevgin göklere erişir,
Sadakatin gökyüzüne ulaşır.
57:11 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,
Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!

58. Mezmur

58.Bölüm

58:0 Müzik şefi için - «Yok Etme» makamında Davut'un Miktamı
58:1 Ey yöneticiler, gerçekten adil mi karar verirsiniz?
Doğru mu yargılarsınız insanları?
58:2 Hayır! Hep haksızlık tasarlarsınız içinizde,
Zorbalık saçar elleriniz yeryüzüne.

58:3 Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çıkar,
Doğdu doğalı yalan söyleyerek sapar.
58:4 Zehirleri yılan zehiri gibidir.
Kulakları tıkalı bir kobrayı andırırlar,
58:5 Usta büyücülerin,
Afsuncuların sesini duymak istemeyen bir kobrayı.

58:6 Ey Tanrı, kır onların ağzında dişlerini,
Sök genç aslanların azı dişlerini, ya RAB!
58:7 Akıp giden su gibi yok olsunlar.
Yaylarını gerince oklarının ucu kırılsın.
58:8 Süründükçe eriyen sümüklüböceğe dönsünler.
Düşük çocuk gibi güneş yüzü görmesinler.
58:9 Kazanlarınız diken ateşini daha duymadan,
Yaşı da kurusu da kasırgayla savrulacak kötülerin.

58:10 Doğru adam alınan öcü görünce sevinecek
Ve ayaklarını kötünün kanında yıkayacak.
58:11 O zaman insanlar, «Gerçekten doğrulara ödül var» diyecek,
«Gerçekten dünyayı yargılayan bir Tanrı var.»

59. Mezmur

59.Bölüm

59:0 Müzik şefi için - «Yok Etme» makamında Davut'un Miktamı - Saul'un Davut'u öldürtmek için adam gönderip evini gözetlediği zaman
59:1 Kurtar beni düşmanlarımdan, ey Tanrım,
Kalem ol hasımlarıma karşı.
59:2 Kurtar beni suç işleyenlerden,
Uzak tut kanlı katillerden.

59:3 Bak, canımı almak için pusu kuruyorlar,
Güçlüler bana karşı birleşiyorlar,
Oysa başkaldırmadım, günahım yok, ya RAB.
59:4 Suç işlemediğim halde,
Koşuşup hazırlanıyorlar.
Kalk bana yardım etmek için, halime bak!
59:5 Sen, ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
İsrail'in Tanrısı,
Uyan bütün ulusları cezalandırmak için,
Acıma bu suçlu hainlere! Sela

59:6 Akşam döner, köpek gibi hırlayıp
Sinsi sinsi kenti dolaşırlar.
59:7 Bak, neler dökülür ağızlarından,
Kılıç çıkar dudaklarından.
«Kim duyacak?» derler.
59:8 Ama sen onlara gülersin, ya RAB,
Bütün uluslarla eğlenirsin.
59:9 Gücüm sensin, seni gözlüyorum,
Çünkü kalemsin, ey Tanrı.
59:10 Tanrım sevgisiyle karşılar beni,
Bana düşmanlarımın yıkımını gösterir.

59:11 Onları öldürme, yoksa halkım unutur,
Gücünle dağıt ve alçalt onları,
Ya Rab, kalkanımız bizim.
59:12 Ağızlarının günahı, dudaklarından çıkan söz yüzünden,
Gururlarının tuzağına düşsünler.
Okudukları lanet, söyledikleri yalan yüzünden
59:13 Yok et onları gazabınla, yok et, tükensinler;
Bilsinler ki, Tanrı'nın egemenliği Yakup soyundan
Yeryüzünün ucuna kadar ulaşır. Sela

59:14 Akşam döner, köpek gibi hırlayıp
Sinsi sinsi kenti dolaşırlar.
59:15 Yiyecek bulmak için gezerler,
Doymazlarsa ulurlar.

59:16 Bense gücün için sabah ezgiler söyleyecek,
Sevgini sevinçle dile getireceğim.
Çünkü sen bana kale,
Sıkıntılı günümde sığınak oldun.
59:17 Gücüm sensin, seni ilahilerle öveceğim,
Çünkü kalem, beni seven Tanrı sensin.

60. Mezmur

60.Bölüm

60:0 Müzik şefi için - «Antlaşma Zambağı» makamında Davut'un öğretici Miktamı Davut'un Aram-Naharayimliler ve Aram-Sovalılar'la çarpıştığı ve Yoav geri dönüp Tuz Vadisi'nde on iki bin Edomlu öldürdüğü zaman
60:1 Bizi reddettin, parladın bize karşı, ey Tanrı,
Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!
60:2 Salladın yeri, yarıklar açtın;
Onar çatlaklarını, çünkü yer sarsılıyor.
60:3 Halkına sıkıntı çektirdin,
Sersemletici bir şarap içirdin bize.

60:4 Sancak verdin senden korkanlara,
Okçulara karşı açsınlar diye. Sela
60:5 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et,
Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!

60:6 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde:
«Şekem'i sevinçle bölüştürecek,
Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.
60:7 Gilat benimdir, Manaşşe de benim,
Efrayim miğferim,
Yahuda asam.
60:8 Moav yıkanma leğenim,
Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım,
Filist'e zaferle haykıracağım.»

60:9 Kim beni surlu kente götürecek?
Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?
60:10 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi?
Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
60:11 Yardım et bize düşmana karşı,
Çünkü boştur insan yardımı.
60:12 Tanrı'yla zafer kazanırız,
O çiğner düşmanlarımızı.

61. Mezmur

61.Bölüm

61:0 Müzik şefi için - Telli sazlarla - Davut'un mezmuru
61:1 Ey Tanrı, yakarışımı işit,
Duama kulak ver!
61:2 Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan,
Yüreğime hüzün çökünce.

Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,
61:3 Çünkü sen benim için sığınak,
Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.

61:4 Çadırında sonsuza dek oturmak
Ve kanatlarının gölgesine sığınmak isterim. Sela
61:5 Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun,
Adından korkanların mirasını bana verdin.

61:6 Kralın günlerine gün kat,
Yılları yüzyıllar olsun!
61:7 Tanrı'nın huzurunda sonsuza dek tahtında otursun;
Onu sevgin ve sadakatinle koru!

61:8 O zaman adını hep ilahilerle öveceğim,
Her gün adaklarımı yerine getireceğim.

62. Mezmur

62.Bölüm

62:0 Müzik Şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru
62:1 Canım yalnız Tanrı'da huzur bulur,
Kurtuluşum O'ndan gelir.
62:2 Tek kayam, kurtuluşum,
Kalem O'dur, asla sarsılmam.

62:3 Birini ezmek için daha ne vakte kadar
Hep birlikte üstüne saldıracaksınız,
Eğri bir duvara,
Yerinden oynamış bir çite saldırır gibi?
62:4 Tek düşünceleri onu doruktan indirmektir.
Yalandan zevk alırlar.
Ağızlarıyla hayırdua ederken,
İçlerinden lanet okurlar. Sela

62:5 Ey canım, yalnız Tanrı'da huzur bul,
Çünkü umudum O'ndadır.
62:6 Tek kayam, kurtuluşum,
Kalem O'dur, sarsılmam.
62:7 Kurtuluşum ve onurum Tanrı'ya bağlıdır,
Güçlü kayam, sığınağım O'dur.

62:8 Ey halkım, her zaman O'na güven,
İçini dök O'na,
Çünkü Tanrı sığınağımızdır. Sela

62:9 Sıradan insan ancak bir soluk,
Soylu insansa bir yalandır.
Tartıya konduğunda ikisi birlikte soluktan hafiftir.
62:10 Zorbalığa güvenmeyin, yağma malla övünmeyin;
Varlığınız artsa bile, ona gönül bağlamayın.

62:11 Tanrı bir şey söyledi,
Ben iki şey duydum:
Güç Tanrı'nındır,
62:12 Sevgi de senin, ya Rab!
Çünkü sen herkese, yaptığının karşılığını verirsin.

63. Mezmur

63.Bölüm

63:0 Yahuda kırlarında bulunduğu zaman - Davut'un mezmuru
63:1 Ey Tanrı, sensin benim Tanrım,
Seni çok özlüyorum,
Canım sana susamış,
Kurak, yorucu, susuz bir diyarda,
Bütün varlığımla seni arıyorum.
63:2 Kutsal yerde baktım sana,
Gücünü, görkemini görmek için.
63:3 Senin sevgin yaşamdan iyidir,
Bu yüzden dudaklarım seni yüceltir.
63:4 Ömrümce sana övgüler sunacağım,
Senin adınla ellerimi kaldıracağım.
63:5 Zengin yiyeceklere doyarcasına doyacağım sana,
Şakıyan dudaklarla ağzım sana övgüler sunacak.

63:6 Yatağıma uzanınca seni anarım,
Gece boyunca derin derin seni düşünürüm.
63:7 Çünkü sen bana yardımcı oldun,
Kanatlarının gölgesinde sevincimi dile getiririm.
63:8 Canım sana sımsıkı sarılır,
Sağ elin bana destek olur.

63:9 Ama canımı almak isteyenler,
Yerin derinliklerine inecek,
63:10 Kılıcın ağzına atılacak,
Çakallara yem olacak.
63:11 Kralsa Tanrı'da sevinç bulacak.
Tanrı'nın adıyla ant içenlerin hepsi övünecek,
Yalancıların ağzıysa kapanacak.

64. Mezmur

64.Bölüm

64:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
64:1 Ey Tanrı, kulak ver sesime yakındığım zaman,
Hayatımı düşman korkusundan koru.
64:2 Kötülerin gizli tasarılarından,
O suçlu güruhun şamatasından esirge beni.
64:3 Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş,
Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,
64:4 Pusularından masum insanın üzerine atmak için.
Ansızın vururlar, hiç çekinmeden.
64:5 Birbirlerini kötülük yapmaya iter,
Gizli tuzaklar tasarlarken,
«Kim görecek?» derler.
64:6 Haksızlık yapmayı düşünür,
«Kusursuz bir plan yaptık!» derler.
İnsanın içi ve yüreği derin bir sırdır, bilinmez.

64:7 Ama Tanrı onlara ok atacak,
Ansızın yaralanacaklar.
64:8 Dilleri yüzünden yıkıma uğrayacaklar,
Hallerini gören herkes alayla baş sallayacak.
64:9 Bütün insanlar korkuya kapılacak,
Tanrı'nın işini duyuracak,
O'nun yaptıkları üzerinde düşünecekler.
64:10 Doğru insan RAB'de sevinç bulacak,
O'na sığınacak,
Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.

65. Mezmur

65.Bölüm

65:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru - İlahi
65:1 Ey Tanrı, Siyon'da seni övgü bekliyor,
Yerine getirilecek sana adanan adaklar.
65:2 Ey sen, duaları işiten,
Bütün insanlar sana gelecek.
65:3 Suçlarımızın altında ezildik,
Ama sen isyanlarımızı bağışlarsın.
65:4 Ne mutlu avlularında otursun diye
Seçip kendine yaklaştırdığın kişiye!
Evinin, kutsal tapınağının
Nimetlerine doyacağız.

65:5 Ey bizi kurtaran Tanrı,
Müthiş işler yaparak
Zaferle yanıtlarsın bizi.
Sen yeryüzünün dört bucağında,
Uzak denizlerdekilerin umudusun;
65:6 Kudret kuşanan,
Gücüyle dağları kuran,
65:7 Denizlerin kükremesini,
Dalgaların gümbürtüsünü,
Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.
65:8 Dünyanın öbür ucunda yaşayanlar
Korkuya kapılır senin belirtilerin karşısında.
Doğudan batıya kadar insanlara
Sevinç çığlıkları attırırsın.

65:9 Toprağa bakar, çok verimli kılarsın,
Onu zenginliğe boğarsın.
Ey Tanrı, ırmakların suyla doludur,
İnsanlara tahıl sağlarsın,
Çünkü sen toprağı şöyle hazırlarsın:
65:10 Sabanın açtığı yarıkları bolca sular,
Sırtlarını düzlersin.
Yağmurla toprağı yumuşatır,
Ürünlerine bereket katarsın.
65:11 İyiliklerinle yılı taçlandırırsın,
Arabalarının geçtiği yollardan bolluk akar,
65:12 Otlaklar yeşillenir,
Tepeler sevince bürünür,
65:13 Çayırlar sürülerle bezenir,
Vadiler ekinle örtünür,
Sevinçten haykırır, ezgi söylerler.

66. Mezmur

66.Bölüm

66:0 Müzik şefi için - İlahi - Mezmur
66:1 Ey yeryüzündeki bütün insanlar,
Tanrı'ya sevinç çığlıkları atın!
66:2 Adının yüceliğine ilahiler söyleyin,
O'na görkemli övgüler sunun!
66:3 «Ne müthiş işlerin var!» deyin Tanrı'ya,
«Öyle büyük gücün var ki,
Düşmanların eğiliyor önünde.
66:4 Bütün yeryüzü sana tapınıyor,
İlahiler okuyor, adını ilahilerle övüyor.» Sela

66:5 Gelin, bakın Tanrı'nın neler yaptığına!
Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:
66:6 Denizi karaya çevirdi,
Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan.
Yaptığına sevindik orada.
66:7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer,
Gözleri ulusları süzer;
Başkaldıranlar gurura kapılmasın! Sela

66:8 Ey halklar, Tanrımız'a şükredin,
Övgülerini duyurun.
66:9 Hayatımızı koruyan,
Ayaklarımızın kaymasına izin vermeyen O'dur.

66:10 Sen bizi sınadın, ey Tanrı,
Gümüş arıtır gibi arıttın.
66:11 Ağa düşürdün bizi,
Sırtımıza ağır yük vurdun.
66:12 İnsanları başımıza çıkardın,
Ateşten, sudan geçtik.
Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.

66:13 Yakmalık sunularla evine gireceğim,
Adaklarımı yerine getireceğim,
66:14 Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen,
Ağzımdan çıkan adakları.
66:15 Yakılan koçların dumanıyla semiz hayvanlardan
Sana yakmalık sunular sunacağım,
Tekeler, sığırlar kurban edeceğim. Sela

66:16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı'dan korkanlar,
Benim için neler yaptığını size anlatayım.
66:17 Ağzımla O'na yakardım,
Övgüsü dilimden düşmedi.
66:18 Yüreğimde kötülüğe yer verseydim,
Rab beni dinlemezdi.
66:19 Oysa Tanrı dinledi beni,
Kulak verdi duamın sesine.
66:20 Övgüler olsun Tanrı'ya,
Çünkü duamı geri çevirmedi,
Sevgisini benden esirgemedi.

67. Mezmur

67.Bölüm

67:0 Müzik şefi için - Telli sazlarla - Mezmur - İlahi
67:1 Tanrı bize lütfetsin, bolluk versin,
Yüzünün ışığı üzerimize parlasın. Sela
67:2 Öyle ki, yeryüzünde yolun,
Bütün uluslar arasında kurtarıcı gücün bilinsin.

67:3 Halklar sana şükretsin, ey Tanrı,
Bütün halklar sana şükretsin!

67:4 Uluslar sevinsin, sevinçten çığlık atsın,
Çünkü sen halkları adaletle yargılarsın,
Yeryüzündeki uluslara yol gösterirsin. Sela

67:5 Halklar sana şükretsin, ey Tanrı,
Bütün halklar sana şükretsin!

67:6 Toprak ürününü verdi,
Tanrı, Tanrımız, bizi bolluğa kavuştursun.
67:7 Tanrı bize bolluk versin,
Dünyanın dört bucağındakiler O'ndan korksun!

68. Mezmur

68.Bölüm

68:0 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru - İlahi
68:1 Kalksın Tanrı, dağılsın düşmanları,
Kaçsın önünden O'ndan nefret edenler!
68:2 Dağıtsın onları dağılan duman gibi;
Ateşin karşısında eriyen balmumu gibi
Yok olsun kötüler Tanrı'nın önünde!
68:3 Ancak doğrular sevinsin,
Bayram etsinler Tanrı'nın önünde,
Neşeyle coşsunlar.

68:4 Tanrı'ya ezgiler söyleyin, adını ilahilerle övün,
Çölleri geçecek biniciye yol hazırlayın;
O'nun adı RAB'dir, bayram edin önünde!
68:5 Kutsal konutundaki Tanrı,
Öksüzlerin babası, dul kadınların savunucusudur.
68:6 Tanrı kimsesizlere ev verir,
Tutsakları özgürlüğe ve gönence kavuşturur,
Ama başkaldıranlar kurak yerde oturur.

68:7 Ey Tanrı, sen halkına öncülük ettiğinde,
Çölde yürüdüğünde, Sela
68:8 Yer sarsıldı,
Göklerden yağmur boşandı Tanrı'nın önünde,
Sina Dağı sarsıldı
Tanrı'nın, İsrail'in Tanrısı'nın önünde.
68:9 Bol yağmurlar yağdırdın, ey Tanrı,
Canlandırdın yorgun düşen yurdunu.
68:10 Halkın oraya yerleşti,
İyiliğinle mazlumların geçimini sağladın, ey Tanrı.

68:11 Rab buyruk verdi,
Büyük bir kadın topluluğu duyurdu müjdeyi:
68:12 «Kaçıyor, kaçıyor orduların kralları!
Evi bekleyen kadınlar ganimeti paylaşıyor.
68:13 Ağılların arasında uyurken,
Kanatları gümüş, tüyleri pırıl pırıl altınla kaplı
Bir güvercine benzersiniz.»
68:14 Her Şeye Gücü Yeten, kralları dağıtırken,
Sanki Salmon Dağı'na kar yağıyordu.

68:15 Ey Başan Dağı, Tanrı Dağı!
Ey Başan Dağı, dorukları ulu dağ!
68:16 Ey ulu dağlar, niçin yan gözle bakıyorsunuz
Tanrı'nın yerleşmek için seçtiği dağa?
Evet, RAB orada sonsuza dek oturacaktır.

68:17 Tanrı'nın savaş arabaları sayısızdır,
Rab kutsallık içinde Sina'dan geldi.
68:18 Sen yükseğe çıktın, tutsakları peşine taktın,
İnsanlardan, başkaldıranlardan bile armağanlar aldın,
Oraya yerleşmek için, ya RAB Tanrı.

68:19 Her gün yükümüzü taşıyan Rab'be,
Bizi kurtaran Tanrı'ya övgüler olsun. Sela
68:20 Tanrımız kurtarıcı bir Tanrı'dır,
Ölümden kurtarış yalnız Egemen RAB'be özgüdür.

68:21 Kuşkusuz Tanrı düşmanlarının başını,
Suçlu yaşayanların kıllı kafasını ezer.
68:22 Rab, «Onları Başan'dan,
Denizin derinliklerinden geri getireceğim» der,
68:23 «Öyle ki, ayaklarını düşmanlarının kanına batırasın,
Köpeklerinin dili de onlardan payını alsın.»

68:24 Ey Tanrı, senin zafer alayını,
Tanrım'ın, Kralım'ın kutsal yere törenle gelişini gördüler:
68:25 Başta okuyucular, arkada çalgıcılar,
Ortada tef çalan genç kızlar.
68:26 «Ey sizler, İsrail soyundan gelenler,
Toplantılarınızda Tanrı'ya, RAB'be övgüler sunun!»
68:27 Önde en küçük oymak Benyamin,
Kalabalık halinde Yahuda önderleri,
Zevulun ve Naftali önderleri oradalar!

68:28 68:29 Ey Tanrı, Yeruşalim'deki tapınağından göster gücünü,
Bizim için kullandığın gücünü, ey Tanrı.
Krallar sana armağanlar sunacak.
68:30 Azarla kamışlar arasında yaşayan hayvanı,
Halkların buzağılarıyla boğalar sürüsünü,
Çiğne ayaklarınla gümüşe gönül verenleri,
Dağıt savaştan zevk alan halkları!
68:31 Mısır'dan elçiler gelecek,
Kûşlular ellerini Tanrı'ya doğru kaldırıverecek.

68:32 Ey yeryüzünün krallıkları, Tanrı'ya ezgiler söyleyin,
İlahilerle övün Rab'bi, Sela
68:33 Göklere, kadim göklere binmiş olanı.
İşte sesiyle, güçlü sesiyle gürlüyor!
68:34 Tanrı'nın gücünü tanıyın;
O'nun yüceliği İsrail'in üzerinde,
Gücü göklerdedir.
68:35 Ne heybetlisin, ey Tanrı, tapınağında!
İsrail'in Tanrısı'na,
Halkına güç, kudret veren Tanrı'ya övgüler olsun!

69. Mezmur

69.Bölüm

69:0 Müzik şefi için - «Zambaklar» makamında - Davut'un mezmuru
69:1 Kurtar beni, ey Tanrı,
Sular boyuma ulaştı.
69:2 Dipsiz batağa gömülüyorum,
Basacak yer yok.
Derin sulara battım,
Sellere kapıldım.
69:3 Tükendim feryat etmekten,
Boğazım kurudu;
Gözlerimin feri sönüyor
Tanrım'ı beklemekten.

69:4 Yok yere benden nefret edenler
Saçlarımdan daha çok.
Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım.
Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
69:5 Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı,
Suçlarım senden gizli değil.

69:6 Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB,
Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden!
Ey İsrail'in Tanrısı,
Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
69:7 Senin uğruna hakarete katlandım,
Utanç kapladı yüzümü.
69:8 Kardeşlerime yabancı,
Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
69:9 Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi,
Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
69:10 Oruç tutup ağlayınca,
Yine hakarete uğradım.
69:11 Çula büründüğüm zaman
Alay konusu oldum.
69:12 Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor,
Sarhoşların türküsü oldum.

69:13 Ama benim duam sanadır, ya RAB.
Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla,
Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde
Yanıtla beni.
69:14 Beni çamurdan kurtar,
İzin verme batmama;
Benden nefret edenlerden,
Derin sulardan kurtulayım.
69:15 Seller beni sürüklemesin,
Engin beni yutmasın,
Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
69:16 Yanıt ver bana, ya RAB,
Çünkü sevgin iyidir.
Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
69:17 Kulundan yüzünü gizleme,
Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
69:18 Yaklaş bana, kurtar canımı,
Al başımdan düşmanlarımı.

69:19 Bana nasıl hakaret edildiğini,
Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun;
Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
69:20 Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim,
Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı,
Avutacak birini aradım, bulamadım.
69:21 Yiyeceğime zehir kattılar,
Sirke içirdiler susadığımda.

69:22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara,
Yandaşları için kapan olsun!
69:23 Gözleri kararsın, göremesinler!
Bellerini hep bükük tut!
69:24 Gazabını yağdır üzerlerine,
Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
69:25 Issız kalsın konakları,
Çadırlarında oturan olmasın!
69:26 Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor,
Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
69:27 Ceza yağdır başlarına,
Senin tarafından aklanmasınlar!
69:28 Yaşam kitabından silinsin adları,
Doğrularla yan yana yazılmasınlar!

69:29 Bense ezilmiş ve kederliyim,
Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
69:30 Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim,
Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
69:31 RAB'bi bir öküzden,
Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan
Daha çok hoşnut eder bu.
69:32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin,
Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
69:33 Çünkü RAB yoksulları işitir,
Kendi tutsak halkını hor görmez.

69:34 O'na övgüler sunun, ey yer, gök,
Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
69:35 Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak,
Yahuda kentlerini onaracak;
Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
69:36 Kullarının çocukları orayı miras alacak,
O'nun adını sevenler orada oturacak.

70. Mezmur

70.Bölüm

70:0 Müzik şefi için - Anma sunusu için - Davut'un mezmuru
70:1 Ey Tanrı, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
70:2 Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
70:3 Bana, «Oh! Oh!» çekenler
Geri çekilsin utançlarından!

70:4 Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
«Tanrı yücedir!» desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!

70:5 Bense, mazlum ve yoksulum,
Ey Tanrı, yardımıma koş!
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ya RAB!

71. Mezmur

71.Bölüm

71:0
71:1 Ya RAB, sana sığınıyorum,
Utandırma beni hiçbir zaman!
71:2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,
Kulak ver bana, kurtar beni!
71:3 Sığınacak kayam ol,
Her zaman başvurabileceğim;
Buyruk ver, kurtulayım,
Çünkü kayam ve kalem sensin.

71:4 Ey Tanrım, kurtar beni
Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
71:5 Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB,
Gençliğimden beri dayanağım sensin.
71:6 Doğduğum günden beri sana güveniyorum,
Beni ana rahminden çıkaran sensin.
Övgülerim hep sanadır.

71:7 Birçokları için iyi bir örnek oldum,
Çünkü sen güçlü sığınağımsın.
71:8 Ağzımdan sana övgü eksilmez,
Gün boyu yüceliğini anarım.
71:9 Yaşlandığımda beni reddetme,
Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
71:10 Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor,
Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,
71:11 «Tanrı onu terk etti» diyorlar,
«Kovalayıp yakalayın,
Kurtaracak kimsesi yok!»

71:12 Ey Tanrı, benden uzak durma,
Tanrım, yardımıma koş!
71:13 Utansın, yok olsun beni suçlayanlar,
Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
71:14 Ama ben her zaman umutluyum,
Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.
71:15 Gün boyu senin zaferini,
Kurtarışını anlatacağım,
Ölçüsünü bilmesem de.
71:16 Ey Egemen RAB, gelip yiğitliklerini,
Senin, yalnız senin zaferini duyuracağım.

71:17 Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin,
Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.
71:18 Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile
Terk etme beni, ey Tanrı,
Gücünü gelecek kuşağa,
Kudretini sonrakilere anlatana dek.

71:19 Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor,
Büyük işler yaptın,
Senin gibisi var mı, ey Tanrı?
71:20 Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin,
Bana yeniden yaşam verecek,
Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.
71:21 Saygınlığımı artıracak,
Yine beni avutacaksın.

71:22 Ben de seni,
Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım,
Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim,
Ey İsrail'in Kutsalı!
71:23 Seni ilahilerle överken,
Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim,
Çünkü sen beni kurtardın.
71:24 Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek,
Çünkü kötülüğümü isteyenler
Utanıp rezil oldu.

72. Mezmur

72.Bölüm

72:0 Süleyman'ın mezmuru
72:1 Ey Tanrı, adaletini krala,
Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
72:2 Senin halkını doğrulukla,
Mazlum kullarını adilce yargılasın!
72:3 Dağlar, tepeler,
Halka adilce gönenç getirsin!
72:4 Mazlumlara hakkını versin,
Yoksulların çocuklarını kurtarsın,
Zalimleriyse ezsin!
72:5 Güneş ve ay durdukça,
Kral kuşaklar boyunca yaşasın;
72:6 Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi,
Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
72:7 Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin,
Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!

72:8 Egemenlik sürsün denizden denize,
Fırat'tan yeryüzünün ucuna dek!
72:9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde,
Düşmanları toz yalasın.
72:10 Tarşiş'in ve kıyı ülkelerinin kralları
Ona haraç getirsin,
Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
72:11 Bütün krallar önünde yere kapansın,
Bütün uluslar ona kulluk etsin!

72:12 Çünkü yardım isteyen yoksulu,
Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
72:13 Yoksula, düşküne acır,
Düşkünlerin canını kurtarır.
72:14 Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları,
Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.

72:15 Yaşasın kral!
Ona Saba altını versinler;
Durmadan dua etsinler onun için,
Gün boyu onu övsünler!
72:16 Ülkede bol buğday olsun,
Dağ başlarında dalgalansın!
Başakları Lübnan gibi verimli olsun,
Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
72:17 Kralın adı sonsuza dek yaşasın,
Güneş durdukça adı var olsun,
Onun aracılığıyla insanlar kutsansın,
Bütün uluslar «Ne mutlu ona» desin!

72:18 RAB Tanrı'ya, İsrail'in Tanrısı'na övgüler olsun,
Harikalar yaratan yalnız O'dur.
72:19 Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun,
Bütün yeryüzü O'nun yüceliğiyle dolsun!
Amin! Amin!

72:20 İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.

3.KİTAP

73. Mezmur

73.Bölüm

73:0 Asaf'ın mezmuru
73:1 Tanrı gerçekten İsrail'e,
Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
73:2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş,
Adımlarım az kalsın kaymıştı.
73:3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe,
Küstahları kıskanıyordum.

73:4 Onlar acı nedir bilmezler,
Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
73:5 Başkalarının derdini bilmez,
Onlar gibi çile çekmezler.
73:6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı,
Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
73:7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar,
İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
73:8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur,
Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
73:9 Göklere karşı ağızlarını açarlar,
Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
73:10 Bu yüzden halk onlardan yana döner,
Sözlerini ağzı açık dinler.
73:11 Derler ki, «Tanrı nasıl bilir?
Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?»
73:12 İşte böyledir kötüler,
Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.

73:13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum,
Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
73:14 Gün boyu içim içimi yiyor,
Her sabah azap çekiyorum.

73:15 «Ben de onlar gibi konuşayım» deseydim,
Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
73:16 Bunu anlamak için düşündüğümde,
Zor geldi bana,
73:17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek;
O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
73:18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
Yıkıma sürüklüyorsun.
73:19 Nasıl da bir anda yok oluyor,
Siliniveriyorlar dehşet içinde!
73:20 Uyanan birisi için rüya nasılsa,
Sen de uyanınca, ya Rab,
Hor göreceksin onların görüntüsünü.

73:21 Kalbim kırıldığında,
İçim acı dolduğunda,
73:22 Akılsız ve bilgisizdim,
Karşında bir hayvan gibi.
73:23 Yine de sürekli seninleyim,
Sağ elimden tutarsın beni.
73:24 Öğütlerinle yol gösterir,
Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
73:25 Senden başka kimim var göklerde?
İstemem senden başkasını yeryüzünde.
73:26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir,
Ama Tanrı yüreğimde güç,
Bana düşen paydır sonsuza dek.

73:27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar,
Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
73:28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır;
Bütün işlerini duyurayım diye
Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.

74. Mezmur

74.Bölüm

74:0 Asaf'ın Maskili
74:1 Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin?
Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
74:2 Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu,
Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı
Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
74:3 Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru,
Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.

74:4 Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi,
Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
74:5 Gür bir ormana
Baltayla dalar gibiydiler.
74:6 Baltayla, balyozla kırdılar,
Bütün oymaları.
74:7 Ateşe verdiler tapınağını,
Yerle bir edip kutsallığını bozdular
Adının yaşadığı konutun.
74:8 İçlerinden, «Hepsini ezelim!» dediler.
Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.

74:9 Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz,
Peygamberler de yok oldu,
İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
74:10 Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek,
Hasmın senin adını hor görecek?
74:11 Niçin geri çekiyorsun elini?
Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!

74:12 Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı,
Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
74:13 Gücünle denizi yardın,
Canavarların kafasını sularda parçaladın.
74:14 Livyatan'ın başlarını ezdin,
Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
74:15 Kaynaklar, dereler fışkırttın,
Sürekli akan ırmakları kuruttun.
74:16 Gün senindir, gece de senin,
Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
74:17 Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın,
Yazı da kışı da yaratan sensin.

74:18 Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü,
Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
74:19 Canavara teslim etme kumrunun canını,
Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.

74:20 Yaptığın antlaşmayı gözönüne al,
Çünkü ülkenin her karanlık köşesi
Zorbaların inleriyle dolmuş.
74:21 Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin,
Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.

74:22 Kalk, ey Tanrı, davanı savun!
Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
74:23 Unutma hasımlarının yaygarasını,
Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!

75. Mezmur

75.Bölüm

75:0 Müzik şefi için - «Yok Etme» makamında - Asaf'ın mezmuru - İlahi
75:1 Sana şükrederiz, ey Tanrı,
Şükrederiz, çünkü sen yakınsın,
Harikaların bunu gösterir.

75:2 «Belirlediğim zaman gelince,
Doğrulukla yargılayacağım» diyor Tanrı,
75:3 «Yeryüzü altüst olunca üzerindekilerle,
Ben pekiştireceğim onun direklerini. Sela
75:4 Övünenlere, `Övünmeyin artık!' dedim;
Kötülere, `Kaldırmayın başınızı!
75:5 Kaldırmayın başınızı!
Tepeden konuşmayın!'»

75:6 Çünkü ne doğudan, ne batıdan,
Ne de çöldeki dağlardan doğar yargı.
75:7 Yargıç ancak Tanrı'dır,
Birini alçaltır, birini yükseltir.
75:8 RAB elinde dolu bir kâse tutuyor,
Köpüklü, baharat karıştırılmış şarap döküyor;
Yeryüzünün bütün kötüleri
Tortusuna dek yalayıp onu içiyor.

75:9 Bense sürekli duyuracağım bunu,
Yakup'un Tanrısı'nı ilahilerle öveceğim:
75:10 «Kıracağım kötülerin bütün gücünü,
Doğruların gücüyse yükseltilecek.»

76. Mezmur

76.Bölüm

76:0 Müzik şefi için - Telli sazlarla - Asaf'ın mezmuru - İlahi
76:1 Yahuda'da Tanrı bilinir,
İsrail'de adı uludur;
76:2 Konutu Şalem'dedir,
Yaşadığı yer Siyon'da.
76:3 Orada kırdı alevli okları,
Kalkanı, kılıcı, savaş silahlarını. Sela

76:4 Işıl ışıl parıldıyorsun,
Avı bol dağlardan daha görkemli.
76:5 Yağmaya uğradı yiğitler,
Uykularına daldılar,
En güçlüleri bile elini kıpırdatamaz oldu.
76:6 Ey Yakup'un Tanrısı, sen kükreyince,
Atlarla atlılar son uykularına daldılar.

76:7 Yalnız sensin korkulması gereken,
Öfkelenince kim durabilir karşında?
76:8 Yargını göklerden açıkladın,
Yeryüzü korkup sessizliğe büründü,
76:9 Ey Tanrı, sen yargılamaya,
Ülkedeki mazlumları kurtarmaya kalkınca. Sela

76:10 İnsanların gazabı bile sana övgüler doğuruyor,
Gazabından kurtulanları çevrene topluyorsun.

76:11 Adaklar adayın Tanrı'nız RAB'be,
Yerine getirin adaklarınızı,
Armağanlar sunun korkulması gereken Tanrı'ya,
Bütün çevresindekiler.
76:12 RAB önderlerin soluğunu keser,
Korku salar yeryüzü krallarına.

77. Mezmur

77.Bölüm

77:0 Müzik Şefi Yedutun için - Asaf'ın mezmuru
77:1 Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum,
Haykırıyorum beni duysun diye.
77:2 Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir,
Gece hiç durmadan ellerimi açarım,
Gönlüm avunmaz bir türlü.
77:3 Tanrı'yı anımsayınca inlerim,
Düşündükçe içim daralır. Sela

77:4 Açık tutuyorsun göz kapaklarımı,
Sıkıntıdan konuşamıyorum.
77:5 Geçmiş günleri,
Yıllar öncesini düşünüyorum.
77:6 Gece ilahilerimi anacağım,
Kendi kendimle konuşacağım,
İnceden inceye soracağım:
77:7 «Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek?
Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
77:8 Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu?
Sözü geçerli değil mi artık?
77:9 Tanrı unuttu mu acımayı?
Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?» Sela
77:10 Sonra kendi kendime, «İşte benim derdim bu!» dedim,
«Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.»

77:11 RAB'bin işlerini anacağım,
Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
77:12 Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim,
Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

77:13 Ey Tanrı, yolun kutsaldır!
Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
77:14 Harikalar yaratan Tanrı sensin,
Halklar arasında gücünü gösterdin.
77:15 Güçlü bileğinle kendi halkını,
Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela

77:16 Sular seni görünce, ey Tanrı,
Sular seni görünce çalkalandı,
Enginler titredi.
77:17 Bulutlar suyunu boşalttı,
Gökler gürledi,
Her yanda okların uçuştu.
77:18 Kasırgada gürleyişin duyuldu,
Şimşekler dünyayı aydınlattı,
Yer titreyip sarsıldı.
77:19 Kendine denizde,
Derin sularda yollar açtın,
Ama ayak izlerin belli değildi.
77:20 Musa ve Harun'un eliyle
Halkını bir sürü gibi güttün.

78. Mezmur

78.Bölüm

78:0 Asaf'ın Maskili
78:1 Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi,
Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.
78:2 Özdeyişlerle söze başlayacağım,
Eski sırları anlatacağım,
78:3 Duyduğumuzu, bildiğimizi,
Atalarımızın bize anlattığını.
78:4 Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz;
RAB'bin övgüye değer işlerini,
Gücünü, yaptığı harikaları
Gelecek kuşağa duyuracağız.

78:5 RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi,
İsrail'e yasa koydu.
Bunları çocuklarına öğretsinler diye
Atalarımıza buyruk verdi.
78:6 Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler,
Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,
78:7 Tanrı'ya güven duysunlar,
Tanrı'nın yaptıklarını unutmasınlar,
O'nun buyruklarını yerine getirsinler;
78:8 Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı,
Yüreği kararsız,
Tanrı'ya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.

78:9 Oklarla, yaylarla kuşanmış Efrayimoğulları
Savaş günü sırtlarını döndüler.
78:10 Tanrı'nın antlaşmasına uymadılar,
O'nun yasasına göre yaşamayı reddettiler.
78:11 Unuttular O'nun işlerini,
Kendilerine gösterdiği harikaları.
78:12 Mısır'da, Soan bölgesinde
Tanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde.
78:13 Denizi yarıp geçirmişti onları,
Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.
78:14 Gündüz bulutla,
Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.
78:15 Çölde kayaları yarmış,
Sanki dipsiz kaynaklardan
Onlara kana kana su içirmişti.
78:16 Kayadan akarsular fışkırtmış,
Suları ırmak gibi akıtmıştı.

78:17 Ama onlar çölde Yüceler Yücesi'ne başkaldırarak
Günah işlemeye devam ettiler.
78:18 Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek
İçlerinde Tanrı'yı denediler.
78:19 «Tanrı çölde sofra kurabilir mi?» diyerek,
Tanrı'ya karşı konuştular.
78:20 «Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı,
Dereler taştı.
Peki, ekmek de verebilir mi,
Et sağlayabilir mi halkına?»

78:21 RAB bunu duyunca çok öfkelendi,
Yakup'a ateş püskürdü,
Öfkesi tırmandı İsrail'e karşı;
78:22 Çünkü Tanrı'ya inanmıyorlardı,
O'nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.
78:23 Yine de RAB buyruk verdi bulutlara,
Kapaklarını açtı göklerin;
78:24 Man yağdırdı onları beslemek için,
Göksel tahıl verdi onlara.
78:25 Meleklerin ekmeğini yedi her biri,
Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.
78:26 Doğu rüzgarını estirdi göklerde,
Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.
78:27 Toz gibi et yağdırdı başlarına,
Deniz kumu kadar kuş;
78:28 Ordugahlarının ortasına,
Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.
78:29 Yediler, tıka basa doydular,
İsteklerini yerine getirdi Tanrı.
78:30 Ancak onlar isteklerine doymadan,
Daha ağızları doluyken,
78:31 Tanrı'nın öfkesi parladı üzerlerine.
En güçlülerini öldürdü,
Yere serdi İsrail yiğitlerini.

78:32 Yine de günah işlemeye devam ettiler,
O'nun harikalarına inanmadılar.
78:33 Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk,
Yıllarını dehşet içinde bitirdi.
78:34 Tanrı onları öldürdükçe O'na yönelmeye,
İstekle O'nu yeniden aramaya başlıyorlardı.
78:35 Tanrı'nın kayaları olduğunu,
Yüce Tanrı'nın kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.
78:36 Oysa ağızlarıyla O'na yaltaklanıyor,
Dilleriyle yalan söylüyorlardı.
78:37 O'na yürekten bağlı değillerdi,
Antlaşmasına sadık kalmadılar.
78:38 Yine de Tanrı sevecendi,
Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu;
Çok kez öfkesini tuttu,
Bütün gazabını göstermedi.
78:39 Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı,
Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
78:40 Çölde kaç kez O'na başkaldırdılar,
Issız yerlerde O'nu gücendirdiler!
78:41 Defalarca denediler Tanrı'yı,
İncittiler İsrail'in Kutsalı'nı.
78:42 Anımsamadılar O'nun güçlü elini,
Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,
78:43 Mısır'da gösterdiği belirtileri,
Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.
78:44 Mısır'ın kanallarını kana çevirdi,
Sularını içemediler.
78:45 Gönderdiği at sinekleri yedi halkı,
Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.
78:46 Ekinlerini tırtıllara,
Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.
78:47 Asmalarını doluyla,
Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.
78:48 Büyükbaş hayvanlarını kırgına,
Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.
78:49 Üzerlerine kızgın öfkesini,
Gazap, hışım, bela
Ve bir alay kötülük meleği gönderdi.
78:50 Yol verdi öfkesine,
Canlarını ölümden esirgemedi,
Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.
78:51 Mısır'da bütün ilk doğanları,
Ham'ın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.

78:52 Kendi halkını davar gibi götürdü,
Çölde onları bir sürü gibi güttü.
78:53 Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar;
Düşmanlarınıysa deniz yuttu.
78:54 Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına,
Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi.
78:55 Önlerinden ulusları kovdu,
Mülk olarak topraklarını
İsrail oymakları arasında bölüştürdü.
Halkını konutlarına yerleştirdi.

78:56 Ama onlar yüce Tanrı'yı denediler,
O'na başkaldırdılar,
Koşullarına uymadılar.
78:57 Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler,
Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar.
78:58 Puta taptıkları yerlerle O'nu kızdırdılar,
Putlarıyla O'nu kıskandırdılar.
78:59 Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi,
İsrail'i büsbütün reddetti.
78:60 İnsanlar arasında kurduğu çadırı,
Şilo'daki konutunu terk etti.
78:61 Kudretini tutsaklığa,
Görkemini düşman eline teslim etti.
78:62 Halkını kılıç önüne sürdü,
Öfkesini kendi halkından çıkardı.
78:63 Gençlerini ateş yuttu,
Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu.
78:64 Kâhinleri kılıç altında öldü,
Dul kadınları ağlayamadı.
78:65 O zaman Rab uykudan uyanır gibi,
Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu.
78:66 Düşmanlarını püskürttü,
Onları sonsuz utanca boğdu.

78:67 Tanrı Yusuf soyunu reddetti,
Efrayim oymağını seçmedi;
78:68 Ancak Yahuda oymağını,
Sevdiği Siyon Dağı'nı seçti.
78:69 Tapınağını doruklar gibi,
Sonsuzluk için kurduğu yeryüzü gibi yaptı.
78:70 Kulu Davut'u seçti,
Onu koyun ağılından aldı.
78:71 Halkı Yakup'u, kendi halkı İsrail'i gütmek için,
Onu yavru kuzuların ardından getirdi.
78:72 Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlık etti,
Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi.

79. Mezmur

79.Bölüm

79:0 Asaf'ın mezmuru
79:1 Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı,
Kutsal tapınağını kirletti,
Yeruşalim'i taş yığınına çevirdi.
79:2 Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara,
Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.
79:3 Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalim'in çevresine,
Onları gömecek kimse yok.
79:4 Komşularımıza yüzkarası,
Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.

79:5 Ne zamana dek, ya RAB?
Sonsuza dek mi sürecek öfken,
Alev gibi yanan kıskançlığın?
79:6 Öfkeni seni tanımayan ulusların,
Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.
79:7 Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler,
Yurdunu viraneye çevirdiler.

79:8 Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,
Sevecenliğini hemen göster bize,
Çünkü tükendikçe tükendik.
79:9 Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı,
Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!
79:10 Niçin uluslar, «Nerede onların Tanrısı?» diye konuşsun,
Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler,
Gözlerimizle bunu görelim!

79:11 Tutsakların iniltisi senin katına erişsin,
Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.
79:12 Komşularımızın sana ettikleri hakareti
Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!
79:13 Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları
Sonsuza dek şükredeceğiz sana,
Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.

80. Mezmur

80.Bölüm

80:0 Müzik şefi için - «Zambaklar Antlaşması» makamında - Asaf'ın mezmuru
80:1 Kulak ver, ey İsrail'in çobanı,
Ey Yusuf'u bir sürü gibi güden,
Keruvlar arasında taht kuran,
Saç ışığını,
80:2 Efrayim, Benyamin, Manaşşe önünde
Uyandır gücünü,
Gel, kurtar bizi!

80:3 Bizi eski halimize kavuştur, ey Tanrı,
Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!

80:4 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
Ne zamana dek halkının dualarına ateş püsküreceksin?
80:5 Onlara ekmek yerine gözyaşı verdin,
Ölçekler dolusu gözyaşı içirdin.
80:6 Kavga nedeni ettin bizi komşularımıza,
Düşmanlarımız alay ediyor bizimle.

80:7 Bizi eski halimize kavuştur,
Ey Her Şeye Egemen Tanrı,
Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!

80:8 Mısır'dan bir asma çubuğu getirdin,
Ulusları kovup onu diktin.
80:9 Onun için toprağı hazırladın,
Kök saldı, bütün ülkeye yayıldı.
80:10 Gölgesi dağları,
Dalları koca sedir ağaçlarını kapladı.
80:11 Sürgünleri Akdeniz'e,
Filizleri Fırat'a dek uzandı.
80:12 Niçin yıktın bağın duvarlarını?
Yoldan geçen herkes üzümünü koparıyor,
80:13 Orman domuzları onu yoluyor,
Yabanıl hayvanlar onunla besleniyor.

80:14 Ey Her Şeye Egemen Tanrı, ne olur, dön bize!
Göklerden bak ve gör,
İlgilen bu asmayla.
80:15 İlgilen sağ elinin diktiği filizle,
Kendine seçtiğin oğulla!
80:16 Asman kesilmiş, yakılmış,
Öfkeli bakışların yok etsin düşmanlarını!
80:17 Elin, sağ kolun olan adamın üzerinde,
Kendine seçtiğin insanın üzerinde olsun!
80:18 O zaman senden asla ayrılmayacağız;
Yaşam ver bize, adını analım!

80:19 Ya RAB, ey Her Şeye Egemen Tanrı,
Bizi eski halimize kavuştur,
Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!

81. Mezmur

81.Bölüm

81:0 Müzik şefi için - Gittit üzerine - Asaf'ın mezmuru
81:1 Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı'ya,
Sevinç çığlıkları atın Yakup'un Tanrısı'na!
81:2 Çalgıya başlayın, tef çalın,
Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.
81:3 Yeni Ay'da, dolunayda,
Boru çalın bayram günümüzde.
81:4 Çünkü bu İsrail için bir kuraldır,
Yakup'un Tanrısı'nın ilkesidir.
81:5 Tanrı Mısır'a karşı yürüdüğünde,
Yusuf soyuna koydu bu koşulu.

Orada tanımadığım bir ses işittim:
81:6 «Sırtındaki yükü kaldırdım,
Ellerin küfeden kurtuldu» diyordu,
81:7 «Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım,
Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim,
Meriva sularında seni sınadım. Sela

81:8 «Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum;
Ey İsrail, keşke beni dinlesen!
81:9 Aranızda yabancı ilah olmasın,
Başka bir ilaha tapmayın!
81:10 Seni Mısır'dan çıkaran
Tanrın RAB benim.
Ağzını iyice aç, doldurayım!

81:11 «Ama halkım sesimi dinlemedi,
İsrail bana boyun eğmek istemedi.
81:12 Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım,
Bildikleri gibi yaşasınlar diye.
81:13 Keşke halkım beni dinleseydi,
İsrail yollarımda yürüseydi!
81:14 Düşmanlarını hemen yere serer,
Hasımlarına el kaldırırdım!
81:15 Benden nefret edenler bana boyun eğerdi,
Bu böyle sonsuza dek sürerdi.
81:16 Oysa sizleri en iyi buğdayla besler,
Kayadan akan balla doyururdum.»

82. Mezmur

82.Bölüm

82:0 Asaf'ın mezmuru
82:1 Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda,
Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
82:2 «Ne zamana dek haksız karar verecek,
Kötüleri kayıracaksınız? Sela
82:3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun,
Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
82:4 Zayıfı, düşkünü kurtarın,
Onları kötülerin elinden özgür kılın.»

82:5 Bilmiyor, anlamıyorlar,
Karanlıkta dolaşıyorlar.

Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
82:6 «`Siz ilahlarsınız' diyorum,
`Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!'
82:7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz,
Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!»

82:8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü!
Çünkü bütün uluslar senindir.

83. Mezmur

83.Bölüm

83:0 İlahi - Asaf'ın mezmuru
83:1 Ey Tanrı, susma,
Sessiz, hareketsiz kalma!
83:2 Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor,
Senden nefret edenler boy gösteriyor.
83:3 Halkına karşı kurnazlık peşindeler,
Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.
83:4 «Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım» diyorlar,
«İsrail'in adı bir daha anılmasın!»
83:5 Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor,
Sana karşı anlaşmaya vardı:
83:6 Edomlular, İsmaililer,
Moavlılar, Hacerliler,
83:7 Geval, Ammon, Amalek,
Filist ve Sur halkı.
83:8 Asur da onlara katıldı,
Lutoğulları'na güç verdiler. Sela

83:9 Onlara Midyan'a,
Kişon Vadisi'nde Sisera'ya ve Yavin'e yaptığını yap:
83:10 Onlar Eyn-Dor'da yok oldular,
Toprak için gübreye döndüler.
83:11 Onların soylularına Orev ve Zeev'e yaptığını,
Beylerine Zevah ve Salmunna'ya yaptığını yap.
83:12 Onlar: «Gelin, sahiplenelim
Tanrı'nın otlaklarını» demişlerdi.

83:13 Ey Tanrım, savrulan toza,
Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!
83:14 Orman yangını gibi,
Dağları tutuşturan alev gibi,
83:15 Fırtınanla kovala,
Kasırganla dehşete düşür onları!
83:16 Utançla kapla yüzlerini,
Sana yönelsinler, ya RAB.
83:17 Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar,
Rezil olup yok olsunlar.
83:18 Senin adın RAB'dir,
Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu.

84. Mezmur

84.Bölüm

84:0 Müzik şefi için - Gittit üzerine - Korahoğulları'nın mezmuru
84:1 Ey Her Şeye Egemen RAB,
Ne kadar severim konutunu!
84:2 Canım senin avlularını özlüyor,
İçim çekiyor,
Yüreğim, bütün varlığım
Sana, yaşayan Tanrı'ya sevinçle haykırıyor.
84:3 Kuşlar bile bir yuva,
Kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer buldu
Senin sunaklarının yanında,
Ey Her Şeye Egemen RAB, Kralım ve Tanrım!
84:4 Ne mutlu senin evinde oturanlara,
Seni sürekli överler! Sela

84:5 Ne mutlu gücünü senden alan insana!
Aklı hep Siyon'u ziyaret etmekte.
84:6 Baka Vadisi'nden geçerken,
Pınar başına çevirirler orayı,
İlk yağmurlar orayı berekete boğar.
84:7 Gittikçe güçlenir,
Siyon'da Tanrı'nın huzuruna çıkarlar.

84:8 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, duamı dinle,
Kulak ver, ey Yakup'un Tanrısı! Sela
84:9 Ey Tanrı, kalkanımıza bak,
Meshettiğin krala lütfet!

84:10 Senin avlularında bir gün,
Başka yerdeki bin günden iyidir;
Kötülerin çadırında yaşamaktansa,
Tanrım'ın evinin eşiğinde durmayı yeğlerim.
84:11 Çünkü RAB Tanrı bir güneş, bir kalkandır.
Lütuf ve yücelik sağlar;
Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez.
84:12 Ey Her Şeye Egemen RAB,
Ne mutlu sana güvenen insana!

85. Mezmur

85.Bölüm

85:0 Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
85:1 Ya RAB, ülkenden hoşnut kaldın,
Yakup soyunu eski gönencine kavuşturdun.
85:2 Halkının suçlarını bağışladın,
Bütün günahlarını yok saydın. Sela
85:3 Bütün gazabını bir yana koydun,
Kızgın öfkenden vazgeçtin.

85:4 Ey bizi kurtaran Tanrı, bizi eski halimize getir,
Bize karşı öfkeni dindir!
85:5 Sonsuza dek mi öfkeleneceksin bize?
Kuşaktan kuşağa mı sürdüreceksin öfkeni?
85:6 Halkın sende sevinç bulsun diye
Bize yeniden yaşam vermeyecek misin?
85:7 Ya RAB, sevgini göster bize,
Kurtarışını bağışla!

85:8 Kulak vereceğim RAB Tanrı'nın ne diyeceğine;
Halkına, sadık kullarına esenlik sözü verecek,
Yeter ki, bir daha akılsızlık etmesinler.
85:9 Evet, O kendisinden korkanları kurtarmak üzeredir,
Görkemi ülkemizde yaşasın diye.

85:10 Sevgiyle sadakat buluşacak,
Doğrulukla esenlik öpüşecek.
85:11 Sadakat yerden bitecek,
Doğruluk gökten bakacak.
85:12 Ve RAB iyi olan neyse, onu verecek,
Toprağımızdan ürün fışkıracak.
85:13 Doğruluk önüsıra yürüyecek,
Adımları için yol yapacak.

86. Mezmur

86.Bölüm

86:0 Davut'un duası
86:1 Kulak ver, ya RAB, yanıtla beni,
Çünkü mazlum ve yoksulum.
86:2 Koru canımı, çünkü senin sadık kulunum.
Ey Tanrım, kurtar sana güvenen kulunu!
86:3 Acı bana, ya Rab,
Çünkü gün boyu sana yakarıyorum.
86:4 Sevindir kulunu, ya Rab,
Çünkü dualarımı sana yükseltiyorum.
86:5 Sen iyi ve bağışlayıcısın, ya Rab,
Sana yakaran herkese bol sevgi gösterirsin.
86:6 Kulak ver duama, ya RAB,
Yalvarışlarımı dikkate al!
86:7 Sıkıntılı günümde sana yakarırım,
Çünkü yanıtlarsın beni.

86:8 İlahlar arasında senin gibisi yok, ya Rab,
Eşsizdir işlerin.
86:9 Yarattığın bütün uluslar gelip
Sana tapınacaklar, ya Rab,
Adını yüceltecekler.
86:10 Çünkü sen ulusun, harikalar yaratırsın,
Tek Tanrı sensin.
86:11 Ya RAB, yolunu bana öğret,
Senin gerçeğine göre yürüyeyim,
Kararlı kıl beni, yalnız senin adından korkayım.
86:12 Ya Rab Tanrım, bütün yüreğimle sana şükredeceğim,
Adını sonsuza dek yücelteceğim.
86:13 Çünkü bana sevgin büyüktür,
Canımı ölüler diyarının derinliklerinden sen kurtardın.

86:14 Ey Tanrı, küstahlar bana saldırıyor,
Zorbalar sürüsü, sana aldırmayanlar
Canımı almak istiyor,
86:15 Oysa sen, ya Rab,
Sevecen, lütfeden, tez öfkelenmeyen,
Sevgisi ve sadakati bol bir Tanrı'sın.
86:16 Yönel bana, acı halime,
Kuluna kendi gücünü ver,
Kurtar hizmetçinin oğlunu.
86:17 İyiliğinin bir belirtisini göster bana;
Benden nefret edenler görüp utansın;
Çünkü sen, ya RAB, bana yardım ettin,
Beni avuttun.

87. Mezmur

87.Bölüm

87:0 Korahoğulları'nın mezmuru - İlahi
87:1 RAB Siyon'u kutsal dağlar üzerine kurdu.
87:2 Siyon'un kapılarını
Yakup soyunun bütün konutlarından daha çok sever.
87:3 Ey Tanrı kenti, senin için ne yüce sözler söylenir: Sela

87:4 «Beni tanıyanlar arasında
Rahav ve Babil'i anacağım,
Filist'i, Sur'u, Kûş'u da;
`Bu da Siyon'da doğdu' diyeceğim.»

87:5 Evet, Siyon için şöyle denecek:
«Şu da orada doğmuş, bu da,
Yüceler Yücesi onu sarsılmaz kılacak.»
87:6 RAB halkları kaydederken,
«Bu da Siyon'da doğmuş» diye yazacak. Sela

87:7 Okuyucular, kavalcılar,
«Bütün kaynaklarım sendedir!» diyecek.

88. Mezmur

88.Bölüm

88:0 Korahoğulları'nın mezmuru - İlahi - Müzik şefi için - «Mahalat Leannot» makamında - Ezrahlı Heman'ın Maskili
88:1 Ya RAB, beni kurtaran Tanrı,
Gece gündüz sana yakarıyorum.
88:2 Duam sana erişsin,
Kulak ver yakarışıma.

88:3 Çünkü sıkıntıya doydum,
Canım ölüler diyarına yaklaştı.
88:4 Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum,
Tükenmiş gibiyim;
88:5 Ölüler arasına atılmış,
Artık anımsamadığın,
İlginden yoksun,
Mezarda yatan cesetler gibiyim.
88:6 Beni çukurun dibine,
Karanlıklara, derinliklere attın.
88:7 Öfken üzerime çöktü,
Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. Sela

88:8 Yakınlarımı benden uzaklaştırdın,
İğrenç kıldın beni gözlerinde.
Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
88:9 Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor,
Her gün sana yakarıyorum, ya RAB,
Ellerimi sana açıyorum.

88:10 Harikalarını ölülere mi göstereceksin?
Ölüler mi kalkıp seni övecek? Sela
88:11 Sevgin mezarda,
Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
88:12 Karanlıklarda harikaların,
Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?

88:13 Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni,
Sabah duam sana varıyor.
88:14 Niçin beni reddediyorsun, ya RAB,
Neden yüzünü benden gizliyorsun?
88:15 Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım,
Dehşetlerinin altında tükendim.
88:16 Şiddetli gazabın üzerimden geçti,
Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.
88:17 Bütün gün su gibi kuşattılar beni,
Çevremi tümüyle sardılar.
88:18 Eşi dostu benden uzaklaştırdın,
Tek dostum karanlık kaldı.

89. Mezmur

89.Bölüm

89:0 Ezrahlı Eytan'ın Maskili
89:1 RAB'bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim,
Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
89:2 Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim,
Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
89:3 Dedin ki, «Seçtiğim adamla antlaşma yaptım,
Kulum Davut'a şöyle ant içtim:
89:4 `Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim,
Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.'» Sela

89:5 Ya RAB, gökler över harikalarını,
Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
89:6 Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur?
Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
89:7 Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır,
Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
89:8 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
Senin gibi güçlü RAB var mı?
Sadakatin çevreni sarar.
89:9 Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer,
Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
89:10 Sen Rahav'ı leş ezer gibi ezdin,
Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
89:11 Gökler senindir, yeryüzü de senin;
Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
89:12 Kuzeyi, güneyi sen yarattın,
Tavor ve Hermon dağları
Sana sevincini dile getiriyor.
89:13 Kolun güçlüdür,
Elin kudretli, sağ elin yüce.
89:14 Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu,
Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
89:15 Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB!
Yüzünün ışığında yürürler.
89:16 Gün boyu senin adınla sevinir,
Doğruluğunla yücelirler.
89:17 Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin,
Lütfun sayesinde gücümüz artar.
89:18 Kalkanımız RAB'be,
Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.

89:19 Geçmişte bir görüm aracılığıyla,
Sadık kullarına şöyle dedin:
«Bir yiğide yardım ettim,
Halkın içinden bir genci yükselttim.
89:20 Kulum Davut'u buldum,
Kutsal yağımla onu meshettim.
89:21 Elim ona destek olacak,
Kolum güç verecek.
89:22 Düşman onu haraca bağlayamayacak,
Kötüler onu ezmeyecek.
89:23 Düşmanlarını onun önünde kıracağım,
Ondan nefret edenleri vuracağım.
89:24 Sadakatim, sevgim ona destek olacak,
Benim adımla gücü yükselecek.
89:25 Sağ elini denizin,
Irmakların üzerine egemen kılacağım.
89:26 `Babam sensin' diye seslenecek bana,
`Tanrım, kurtuluşumun kayası.'
89:27 Ben de onu ilk oğlum,
Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
89:28 Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim,
Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
89:29 Soyunu sonsuza dek,
Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.

89:30 «Çocukları yasamdan ayrılır,
İlkelerime göre yaşamazsa;
89:31 Kurallarımı bozar,
Buyruklarıma uymazsa,
89:32 İsyanlarını sopayla,
Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
89:33 Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek,
Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
89:34 Antlaşmamı bozmayacak,
Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
89:35 Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim,
Davut'a yalan söylemeyeceğim.
89:36 Onun soyu sonsuza dek sürecek,
Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
89:37 Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi
Sonsuza dek kalacak.» Sela

89:38 Ama sen reddettin, sırt çevirdin,
Çok öfkelendin meshettiğin krala.
89:39 Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin,
Onun tacını yere atıp kirlettin.
89:40 Yıktın bütün surlarını,
Viran ettin kalelerini.
89:41 Yoldan geçen herkes onu yağmaladı,
Yüzkarası oldu komşularına.
89:42 Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın,
Bütün düşmanlarını sevindirdin.
89:43 Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin,
Savaşta ona yan çıkmadın.
89:44 Görkemine son verdin,
Tahtını yere çaldın.
89:45 Gençlik günlerini kısalttın,
Onu utanca boğdun. Sela

89:46 Ne zamana dek, ya RAB?
Sonsuza dek mi gizleneceksin?
Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
89:47 Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,
Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
89:48 Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen,
Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? Sela

89:49 Ya Rab, nerede o eski sevgin?
Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
89:50 89:51 Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu,
Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı,
Düşmanlarının hakaretini, ya RAB,
Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.

89:52 Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be!
Amin! Amin!

4.KİTAP

90. Mezmur

90.Bölüm

90:0 Tanrı adamı Musa'nın duası
90:1 Ya Rab, barınak oldun bize
Kuşaklar boyunca.
90:2 Dağlar var olmadan,
Daha evreni ve dünyayı yaratmadan,
Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

90:3 İnsanı toprağa döndürürsün,
«Ey insanoğulları, toprağa dönün!» diyerek.
90:4 Çünkü senin gözünde bin yıl
Geçmiş bir gün, dün gibi,
Bir gece nöbeti gibidir.
90:5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün,
Sabah biten ot misali:
90:6 Sabah filizlenir, büyür,
Akşam solar, kurur.

90:7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden,
Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
90:8 Suçlarımızı önüne,
Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

90:9 Gazabından kısalıyor günlerimiz,
Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
90:10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor,
Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak;
En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor,
Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

90:11 Kim bilir gazabının gücünü?
Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
90:12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki,
Bilgelik kazanalım.

90:13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek?
Acı kullarına!
90:14 Sabah bizi sevginle doyur,
Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
90:15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa,
Kaç yıl çile çektirdinse,
O kadar sevindir bizi.
90:16 Yaptıkların kullarına,
Görkemin onların çocuklarına görünsün.
90:17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın.
Ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.

91. Mezmur

91.Bölüm

91:1 Yüceler Yücesi'nin barınağında oturan,
Her Şeye Gücü Yeten'in gölgesinde barınır.
91:2 «O benim sığınağım, kalemdir» derim RAB için,
«Tanrım'dır, O'na güvenirim.»
91:3 Çünkü O seni avcı tuzağından,
Ölümcül hastalıktan kurtarır.
91:4 Seni kanatlarının altına alır,
Onların altına sığınırsın.
O'nun sadakati senin kalkanın, siperin olur.
91:5 91:6 Ne gecenin dehşetinden korkarsın,
Ne gündüz uçan oktan,
Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan,
Ne de öğleyin yok eden kırgından.

91:7 Yanında bin kişi,
Sağında on bin kişi kırılsa bile,
Sana dokunmaz.
91:8 Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek,
Kötülerin cezasını göreceksin.

91:9 Sen RAB'bi kendine sığınak,
Yüceler Yücesi'ni konut edindiğin için,
91:10 Başına kötülük gelmeyecek,
Çadırına felaket yaklaşmayacak.
91:11 Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek,
Gideceğin her yerde seni korusunlar diye.
91:12 Elleri üzerinde taşıyacaklar seni,
Ayağın bir taşa çarpmasın diye.
91:13 Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin,
Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin.

91:14 «Beni sevdiği için
Onu kurtaracağım» diyor RAB,
«Beni iyi tanıdığı için
Ona kale olacağım.
91:15 Bana seslenince onu yanıtlayacağım,
Sıkıntıda onun yanında olacağım,
Kurtarıp yücelteceğim onu.
91:16 Onu uzun ömürle doyuracak,
Ona kurtarışımı göstereceğim.»

92. Mezmur

92.Bölüm

92:0 Mezmur - Şabat Günü için ilahi
92:1 92:2 92:3 Ya RAB, sana şükretmek,
Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek,
Sabah sevgini,
Gece sadakatini,
On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!
92:4 Çünkü yaptıklarınla beni sevindirdin, ya RAB,
Ellerinin işi karşısında sevinç ilahileri okuyorum.

92:5 Yaptıkların ne büyüktür, ya RAB,
Düşüncelerin ne derin!
92:6 Aptal insan bilemez,
Budala akıl erdiremez:
92:7 Kötüler mantar gibi bitse,
Suçlular pıtrak gibi açsa bile,
Bu onların sonsuza dek yok oluşu demektir.
92:8 Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.

92:9 Ya RAB, düşmanların kesinlikle,
Evet, kesinlikle yok olacak,
Suç işleyen herkes dağılacak.
92:10 Beni yaban öküzü kadar güçlü kıldın,
Taze zeytinyağını başıma döktün.
92:11 Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü,
Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu.

92:12 Doğru insan hurma ağacı gibi serpilecek,
Lübnan sediri gibi yükselecek.
92:13 RAB'bin evinde dikilmiş,
Tanrımız'ın avlularında serpilecek.
92:14 Böyleleri yaşlanınca da meyve verecek,
Taptaze ve yeşil kalacaklar.
92:15 «RAB doğrudur! Kayamdır benim!
O'nda haksızlık bulunmaz!» diye duyuracaklar.

93. Mezmur

93.Bölüm

93:1 RAB egemenlik sürüyor, görkeme bürünmüş,
Kudret giyinip kuşanmış.
Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.
93:2 Ya RAB, tahtın öteden beri kurulmuş,
Varlığın öncesizliğe uzanır.

93:3 Denizler gürlüyor, ya RAB,
Denizler gümbür gümbür gürlüyor,
Denizler dalgalarını çınlatıyor.
93:4 Yücelerdeki RAB engin suların gürleyişinden,
Denizlerin azgın dalgalarından
Daha güçlüdür.

93:5 Koşulların hep geçerlidir;
Tapınağına kutsallık yaraşır
Sonsuza dek, ya RAB.

94. Mezmur

94.Bölüm

94:1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı,
Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
94:2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,
Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
94:3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB,
Ne zamana dek sevinip coşacak?

94:4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor,
Suç işleyen herkes övünüyor.
94:5 Halkını eziyorlar, ya RAB,
Kendi halkına eziyet ediyorlar.
94:6 Dulu, garibi boğazlıyor,
Öksüzleri öldürüyorlar.
94:7 «RAB görmez» diyorlar,
«Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.»

94:8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;
Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
94:9 Kulağı yaratan işitmez mi?
Göze biçim veren görmez mi?
94:10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı?
İnsanı eğiten bilmez mi?
94:11 RAB insanın düşüncelerinin
Boş olduğunu bilir.

94:12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,
Yasanı öğrettiğin insana!
94:13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek,
Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
94:14 Çünkü RAB halkını reddetmez,
Kendi halkını terk etmez.
94:15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,
Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.

94:16 Kötülere karşı beni kim savunacak?
Kim benim için suçlulara karşı duracak?
94:17 RAB yardımcım olmasaydı,
Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
94:18 «Ayağım kayıyor» dediğimde,
Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
94:19 Kaygılar içimi sarınca,
Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
94:20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi
Seninle bağdaşır mı?
94:21 Onlar doğruya karşı birleşiyor,
Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
94:22 Ama RAB bana kale oldu,
Tanrım sığındığım kaya oldu.
94:23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü
Kendi başlarına getirecek,
Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,
Evet, köklerini kurutacak.

95. Mezmur

95.Bölüm

95:1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım,
Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
95:2 Şükranla huzuruna çıkalım,
O'na sevinç ilahileri yükseltelim!
95:3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır,
Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
95:4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir,
Dağların dorukları da O'nun.
95:5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı,
Karaya da O'nun elleri biçim verdi.

95:6 Gelin, tapınalım, eğilelim,
Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.
95:7 Çünkü O Tanrımız'dır,
Bizse O'nun otlağının halkı,
Elinin altındaki koyunlarız.

Bugün sesini duyarsanız,
95:8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi,
Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
95:9 Yaptıklarımı görmelerine karşın,
Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
95:10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim,
«Yüreği kötü yola sapan bir halktır» dedim,
«Yollarımı bilmiyorlar.»
95:11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim:
«Huzur diyarıma asla girmeyecekler!»

96. Mezmur

96.Bölüm

96:0
96:1 Yeni bir ezgi söyleyin RAB'be!
Ey bütün dünya, RAB'be ezgiler söyleyin!
96:2 Ezgi söyleyin, RAB'bin adını övün,
Her gün duyurun kurtarışını!
96:3 Görkemini uluslara,
Harikalarını bütün halklara anlatın!

96:4 Çünkü RAB uludur, yalnız O övgüye değer,
İlahlardan çok O'ndan korkulur.
96:5 Halkların bütün ilahları bir hiçtir,
Oysa gökleri yaratan RAB'dir.
96:6 Yücelik, ululuk O'nun huzurundadır,
Güç ve güzellik O'nun tapınağındadır.

96:7 Ey bütün halklar, RAB'bi övün,
RAB'bin gücünü, yüceliğini övün,
96:8 RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Sunular getirip avlularına girin!
96:9 Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!
Titreyin O'nun önünde, ey bütün yeryüzündekiler!

96:10 Uluslara, «RAB egemenlik sürüyor» deyin.
Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.
O halkları adaletle yargılar.
96:11 Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü!
Gürlesin deniz içindekilerle birlikte!
96:12 96:13 Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!
O zaman RAB'bin önünde bütün orman ağaçları
Sevinçle haykıracak.
Çünkü O geliyor!
Yeryüzünü yargılamaya geliyor.
Dünyayı adaletle,
Halkları kendi gerçeğiyle yönetecek.

97. Mezmur

97.Bölüm

97:1 RAB egemenlik sürüyor, coşsun yeryüzü,
Bütün kıyı halkları sevinsin!
97:2 Bulut ve zifiri karanlık sarmış çevresini,
Doğruluk ve adalettir tahtının temeli.
97:3 Ateş yürüyor O'nun önünde,
Düşmanlarını yakıyor çevrede.
97:4 Şimşekleri dünyayı aydınlatır,
Yeryüzü görüp titrer.
97:5 Dağlar balmumu gibi erir,
RAB'bin, bütün yeryüzünün Rab'bi önünde.
97:6 Gökler O'nun doğruluğunu duyurur,
Bütün halklar görkemini görür.

97:7 Utansın puta tapanlar,
Değersiz putlarla övünenler!
RAB'be tapın, ey bütün ilahlar!
97:8 Siyon seviniyor yargılarını duyunca, ya RAB,
Yahuda kentleri coşuyor.
97:9 Çünkü sensin, ya RAB, bütün yeryüzünün en yücesi,
Bütün ilahların üstündesin, çok ulusun.

97:10 Ey sizler, RAB'bi sevenler, kötülükten tiksinin.
O sadık kullarının canını korur,
Onları kötülerin elinden kurtarır.
97:11 Doğrulara ışık,
Temiz yüreklilere sevinç saçar.
97:12 Ey doğrular, RAB'de sevinç bulun,
Kutsallığını anarak O'na şükredin!

98. Mezmur

98.Bölüm

98:0 Mezmur
98:1 Yeni bir ezgi söyleyin RAB'be.
Çünkü harikalar yaptı,
Zaferler kazandı sağ eli ve kutsal koluyla.
98:2 RAB ulusların gözü önüne serdi kurtarışını,
Zaferini bildirdi.
98:3 İsrail halkına sevgisini,
Sadakatini anımsadı;
Tanrımız'ın zaferini gördü dünyanın dört bucağı.

98:4 Sevinç çığlıkları yükseltin RAB'be, ey yeryüzündekiler!
Sevinç ilahileriyle yeri göğü çınlatın!
98:5 Lirle ezgiler sunun RAB'be,
Lir ve müzik eşliğinde!
98:6 Boru ve borazan eşliğinde
Sevinç çığlıkları atın Kral olan RAB'bin önünde.

98:7 Gürlesin deniz ve içindekiler,
Gürlesin yeryüzü ve üzerindekiler.
98:8 98:9 El çırpsın ırmaklar,
Sevinçle haykırsın dağlar
RAB'bin önünde!
Çünkü O geliyor
Yeryüzünü yönetmeye.
Dünyayı adaletle,
Halkları doğrulukla yönetecek.

99. Mezmur

99.Bölüm

99:1 RAB egemenlik sürüyor, titresin halklar!
Keruvlar arasında tahtına oturmuş,
Sarsılsın yeryüzü!
99:2 RAB Siyon'da uludur,
Yücedir O, bütün halklara egemendir.
99:3 Övsünler büyük, müthiş adını!
O kutsaldır.

99:4 Ey adaleti seven güçlü kral,
Eşitliği sen sağladın,
Yakup soyunda doğru ve adil olanı sen yaptın.
99:5 Yüceltin Tanrımız RAB'bi,
Ayaklarının taburesi önünde tapının!
O kutsaldır.

99:6 Musa'yla Harun O'nun kâhinlerindendi,
Samuel de O'na yakaranlar arasında.
RAB'be seslenirlerdi,
O da yanıtlardı.
99:7 Bulut sütunu içinden onlarla konuştu,
Uydular O'nun buyruklarına,
Kendilerine verdiği kurallara.

99:8 Ya RAB Tanrımız, yanıt verdin onlara;
Bağışlayıcı bir Tanrı oldun,
Ama yaptıkları kötülüğü cezasız bırakmadın.
99:9 Tanrımız RAB'bi yüceltin,
Tapının O'na kutsal dağında!
Çünkü Tanrımız RAB kutsaldır.