Günümüzde tevhid akidesi; 'modern hurafeler ve tağutlar arasında garip bir akide haline gelmiştir. Tevhid akidesi; toplumun sosyal ve siyasal iktidarlarından uzak­laştırılmış onun yerini şirk akidesi almıştır. Tabi ki muvahhid; bu duruma seyirci kalamaz. Tevhid akidesini yeniden toplumun sosyal ve siyasal iktidarına hakim kılmak için mücadele (cihad) etmek zorundadır. İslam'ın içerisinde en önemli ibadetlerden birisi olan "Cihad"'ın bir takım tarifleri vardır. Bu tarifler bilin­meden cihad ibadeti de anlaşılmaz. Bu yüzden şimdi cihad'ın tarifleri üzerinde duralım.

"Şeriatta Cihad; Hakk dinine davet etmek, daveti kabul etmeyenlerle savaş­maktan ibarettir.

İbn-i Kemal Cihad'ı; "Bir müslüman'ın Allah yolunda ki bir harbe bedeni ile katılması yahut mal ile yardım etmesi yahut rey'i ile yardımda bulunması yahut yaralıların tedavisine bakması yahut ordunun yiyeceklerini içeceklerini hazır­laması gibi elinden gelen gayreti göster­mesidir." diye tarif etmiştir. (1)

Görüldüğü gibi ideolojilerin hakim olması için mücadele etmek hiçbir zaman için cihad olamaz. Ayrıca demokratik-laik bir devletin askerlerinin verdiği mücade­leyi cihad olarak adlandırmak mümkün değildir.

Cihad; İslam düşmanlarıyla savaşmaktır. (3) Evet Allah'ın yeryüzünde arzu ettiği yönetimin teşekkülüne engel olan tüm güçlerle savaşmak cihaddır. Ayrıca müslü-man topraklarını işgal eden harbilerle savaşmak ta cihad'ın kapsamı içerisindedir.

Cihad; kafir ve âsîlerle çarpışmak için gücünü kuvvetini sarfetmeye denilir. (4) Bir başka manada cihad; Allahu Teâlâ (cc)'nin dini için can, mal, dil ve diğer vasıtalarla elden gelen güç ve gayreti sar­fetmeye cihad denir. (5) Şeriatı hakim kıl­mak için gücünü sonuna kadar kullanmak istemeyen kimse cihad etmiş sayılmaz. (6) Öyleyse :^had; müslümanın, şeriatı hakim kılmak için yaptığı mücadelenin adıdır.

Cihad hakk dini olan İslâm'a davet; bu davete icabet etmekten kaçınan ve bunda inat edenlerle savaşmaktır. (7)

Cihad sayesinde beşeri kanunların yer­ine ilahi kanunlar hakim kılınır. Çünkü insanların, kendisini yoktan var eden Allah'ın kanunlarına uyması gerekir. Eğer insanlar beşeri kanunlara itaat ederlerse toplumda ihtiraslar, ithamlar, gruplaş­malar birbirini kovalar. Bunların neticesi olarak da bitmez, tükenmez savaşlar başlar. Bütün bu kötülüklerden kurtul­manın yolu ilahi kanunlara tâbi olmaktır. Bu da genellikle cihad sayesinde gerçek­leşir. (11) Cihad olmaksızın şirki yeryüzünden kaldırmak mümkün değildir.

müntesiplerinin tam bir istiklal dairesinde yaşamalarını bir gaye bilir, bu cihette harbe müteallik bir kısım ahkâmı muhtevi bulunmuştur." (12)

Dolayısıyla cihadsız bir hürriyetten bah­setmenin anlamı yoktur. Esasen gerçek hürriyet cihaddır. Şunu bilelim ki cihada ilk önce müslümanların başlaması düş­man başlamasa bile farz-ı kifayedir. Eddürü'l- Mülteka'da da zikredilmiştir ki hükümdarın her sene bir vahyi iki defa daru'l harbe seriyye göndermesi vaciptir. Halkın da bu husus ta hükümdara yardımcı olmaları lazımdır. Hükümdar seriyye göndermezse kendisi günahkâr olur. Hükümdar üzerine seriyye gönder­menin vacip olması, gönderdiği seriyyenin düşmana üstün geleceği kanaati bulunduğu zamandır.

Evet, ilk olarak harekete geçmek İslâm'ın hakkıdır. O, bir ulusun dini, bir   ülkenin düzeni değil İlahi bir düzen,   evrensel bir sistemdir. İnsanın özgürce seçim yapmasına engel olan düzen ve yaşam biçimlerini yani bütün engelleri ortadan kaldırmak için harekete geçmek onun hakkı ve görevidir. O kendi akide­sine inanmalarını sağlamak için insanları zorlamaz. Ancak o, insan fıtratını bozan seçim özgürlüğünü sınırlayan zararlı etkil­erden insanları korumak için tâğuti düzenlere ve kurumlara saldırır. (14)

Tevhid akidesine iman edenler için cihad zorunlu bir farizadır. Cihad bir ibadettir!.. (15) Bu sebeple harp; Bir devlet, bir millet, bir din için kaçınıl­mazdır. Hakkın bu kainattaki ilahi kanunudur. Yalnız İslam'da değil, muharref olmasına rağmen hristiyanlık ve mûsevilik gibi semavi dinlerde de savaş ve kılıç takdir edilmiştir. (16) Tevrat, harp esnasında uygulanacak hükümleri getir­miştir. (17) Aslında harp insani şefkatin kapılarından biridir, zira azgınları ve had­dini bilmezleri serbest ve başıboş bırak-

"Ayette geçen emanetle ilgili pek çok görüş vardır. Kimileri, "Ben, mükellefiyet­tir. Buna kendisinde kusur eden kimsedir, tazmininde/ kusurunu telafide bulunması, gerçeği ve hakkıyla yerine getirene de ikramda bulunmak gerektiği için «emanet» denilmiştir."(23) M.Hamdi Yazır (Rh.a) ise şöyle diyor: "Ekserî müfessirler «emaneti» teklif veya farz diye tefsir etmişlerdir. Bunu şöyle anlamak lazımdır. Allah'ın gerek kendi hukukuna gerek halkın hukukuna müteallik emr-ü nehyinin, ahkamının icrasına Allah'ın emrini, inanç memuru olmak demek olan emanetini, yani Allah'ın diğer eşyada emini, inanç memuru olmak demek olan emanetini, yani Allah'ın diğer eşyada olduğu gibi ıztırar ile cebren değil, rıza ve ihtiyar ile yaptırmak istediği ef'alin ihtiraciye'de emrine itaat de hilafete demektir." (23)

Mevdudi (Rh.a.)'de şöyle diyor: "Burada "emanet" kelimesi, Kur'an'a göre yeryüzünde insana verilen "hilafet" görevi yerine kullanılmıştır. İnsana isyan ve itaat etme seçeneğinin ve bu özgürlüğü kul­lanırken kendisine sayısız yaratık üzerinde hakim olma yetkisinin verilmesi kaçınılmaz olarak insanın yaptığı hareketlerden sorumlu olmasını ve iyi amelleri için mükafatlandırılıp, kötü amelleri için cezalandırılmasını gerektirir. İnsan bu güç ve yetkileri kendisi kazan­madığı gibi bilakis bunlar kendisine Allah tarafından ihsan edildiği ve Allah'a bu güçlerin iyiye veya kötüye kullanıl­masının ve hesabını vereceği için bunlar, Kur'an'ın başka yerlerinde hilafet burada ise emanet olarak kullanılmıştır." (25)

Emanet şeriattır, İslamdır, takvadır.(26) Bilindiği gibi, kalp ile olsun, dil ile olsun, mal ile olsun, el ile olsun cihad etmek farz-ı ayndır. (27) Dolayısıyla rahatlıkla diyebiliriz ki emanet kavramının içerisine cihad da girer. Şunu bilmeliyiz ki; tüm müslümanların görevi emanete sahip çık­mak ve onu bütün yeryüzüne hakim kıl­maktır. Eğer bir toplum da emanete/şeriat zayi edilirse, orada yaşayan ve yaşayacak olan bütün insanlar mes'ul olurlar. Emanetin zayi edildiği beldelere dar'ul harp denilir.(28) Esasen emanetin sosyal ve siyasal yönde toplum otoritesine hakim kılınmadığı yerlerde insanlar topluca helaka doğru sürüklenirler. Bakınız Resûl-ü Ekrem (sav) buyuruyor: "Emanet ve vefa peygamberlerle birlikte insanoğluna bildirildi. Peygamberler emanet ve vefa ile gönderildiler. Onlardan kimisi Allah'ın Resûl'ü, kimisi nebisi, kimisi de hem nebi hem de rasûlüdür. Kur'an Allah'ın kelamıdır. Arap ve Arap olmayan herkese inmiştir. Araplar da Arap olmayanlar da Kur'an'ın emrini, sünnetin emrini kendi