dudakların düşünce düşünce suskun
bildiğim yine yalan gülmüşsün
ellerin niye ürkek öyle
sevgisinin ölçüsünü yitirdiğim
iki satır söyle
yıllarıma ne bağışladın
anlat hadi
            * * *
            
gözlerin bilmiş bilmiş uykulu
kirpiklerin bilmiş bilmiş
madem ki mutluluk yalan değilmiş
niye uzaksın böyle
a sevdamı yalan sayan sevdiğim
ya senin nazlarını kimler bilirmiş
kim katlanırmış seni sevmeye benden başka
anlat hadi
            * * *
            
unuttuğum yerde seveceksin beni –korktuğum
gittiğim yerde geleceksin bana
sarhoşluğunla güldüğüm yerde gözlerin dolu
ve özlediğin yerde yüreğim taş
zaman bu –yavaş yavaş –
işte böyle diniyor sızı
aşınıyor cümle umut cümle sevda
ve gerçeğe dönüyor yalanlar
bir bak ardına –saklama gözlerini- 
nasıl da yol almış zaman bu kadar
saniyesi yıllar kadar uzundu hani
gecesiyle gündüzüyle bir zamanlar
o her gelişinde mutluluğu beklediğimiz
yazlar kışlar ve baharlar
şimdi öksüz ve yetim
bir köşede can çekişmede eski sevgimiz
sense sağır duvarlarla bir maraton yarışında
çılgın bir sessizliğe gömülmüş gibi
hala susmaktasın
susacak ne var sanki
anlat hadi
            * * *
            
hayatın gerçeği neydi sence –söylemeden gittin
yarım yollar üstünden –suskun
belki de küskün gittin –kavgalı
anlayamadığım bir savaşta mıydık biz
peki ama kim yendi kim yenildi
kimlerle kutlandı zaferimiz
kulakların duvar duvar gözlerin soru soru
susmasana
dudakların yokluğa perçin perçin
söylesene bu dizeleri bozulmuş şiirler
hala yağmaya devam ediyorsa göklerine
 bir anlamı yok mu senin için 
anlatsana 
anlat hadi
            * * *
            
            


            anlat hadi *************
            
  *************