gideceksen
 
 

 
 
 

yaz gardaş –de ki
 gideceksen 
 –bugün bitmek üzere- yarına kal istersen
 bak karşı dağlara postunu sermede karanlık 
 bu soluk yıldızlar altında kaybolursun sen 
 –gel çıkma yollara
 –yollara çıkarsan bu gecede 
 –bak söylemedin deme bana
 bil ki bakır aylar düşecek gözlerine
  –eski ve küçük
 dudağında donmuş bir damla gülücük 
 –kırgın sitemli bir eski beste
 kulaklarında yılların uğultusu 
 –kulakların seste
 -bir dön diyen olur mu acaba beklentisiyle
 - kulakların delik delik
 bil ki yüreğin parça parça 
 –bil ki sevgiye batırmadıkça- 
 bini bir metelik
 senin gibilerden illallah çekip 
 -benim köylere indiğim ikindilerden
 sen dağlara düşeceksin demektir-
 gördüğüm kadarıyla 
 dağlar omzunda gibi –-sen şimdiden yorgunsun
 ayaklarında uzayan gölgelerden 
 –gün  bitimi karanlık gecelerde
 kurt yesin seni 
 –yüreğinden- 
 dilim dilim 
 sarı gülüm
 bil ki kararsız duygular labirentindesin artık
 bütün yönlerin söbelenmiş gördüğün gibi
 bütün umutlarını esir alan şaşkınlık
 isyanlara sürüklemede seni 
 çocuksu bir arzuyla dökülecek ilk küfürler dudağından
 tırmalayarak susmuş suratlarını  belkilerin
 kaypak amaları öfkeli fakatları fırlatabilirsen kucağından 
 -ulu sulara- 
 dünün korkularını ve yarının arzularını tasalarınla beraber
 dost bildiklerinden ödünç aldığın son umutla –unutma
 sarılmazsan en yalan yeminlere 
 –unuttum seni- gibi
 cümle geçmişine dair aklında son kalanları da
 itemezsen son bir güçle 
 –unutamazsın
 ama –ille de gitmek istersen 
 –bağlamam seni-
  bağlasam da çözersin
 üçün beşin kıymetini bilmezsen 
 –yolsuz yordamsız olsa da gidersin
 ardın bile bakmadan 
 –ama unutma
 ben bu sevda derdinden yıllardır hasta
 ve bildiğin kadarıyla çaresizim
 gideceksen –ille de gideceksen- 
 koy ellerini inadın dar ceplerine
 gavur inatlım –dinsizim 
 öyle git
 
 ***
 
 yaz gardaş –de ki
 gideceksen –
 ne bitmeyen uzunluğu 
 ne boynu bükük mahzunluğu
 düşündürmez seni yolların 
 -kim ne derse desin-
  bilirim seni
 gitmeyi aklına koymuşsan 
 –kimse eyleyemez seni- gidersin
 ama –sonra bir gün- bu günlü güneşli günler ardında 
 –görürsün
 bir gökkuşağı düşer gözlerine –bir öğle üstü- bak
 dağlarımdan dağlarına doğru bir yağmur başlar 
 –görürsün başlayacak
 kaçışır cümle böcek ve karınca kuytuya
  –her dost bildiğin kaya dibi-
 umut ve düş –alından moruna kadar- deli
 bir yağmur başlar ki -Rabbim ağlatmasın herkes ağlar-
 işte orada yüreğini ak mermerlere çarparsın –güçsüz-
 bir sarı tutam saç avuçlarında 
 –teline kurban olduğum
 koşarsın kendinden kaçar gibi 
 –gözlerinde mor mor halkalar
 bakarsın 
 –delirmiş gibi- isyankar- i
 şte o sırada
 ve işte o kargaşada sevgimizi bıçaklarlar 
 ya o sıra bir ölünün elleriyle okşarcasına yalnızlığı 
 –ürpermeden
 seninle kavgalı aynalar karşısında –
 okşarsan isyanlarını diz çökerek
 ya küfredersen geçmiş yıllara
  "bu muydu taşıdığınız gerçek"
 dersen
 ama gideceksen-bundan beş kat daha korkulu da olsa yarın
 el ne derse desin 
 –karalıysan gitmekte- gidersin
 ama unutma 
 –ben bu sevda derdinden yıllardır hasta
 ve bildiğinden öte çaresizim
 gitme diyemem sana demesine diyemem de
 derim ki kaybet yarınlarını umutsuzluğun boş ceplerinde
 gavur inatlım –dinsizim
 öyle git
 
 ***
 
 yaz gardaş –de ki
 biz böyle sitem yağmurları altında kanat çırpmazdık
 elimizde olsaydı elin
 umutsuz ve isyankar dönülmez yollara çıkmazdık
 sen söyleseydin bize sevda masalını
 en başında yorulmasaydı dudakların
 bak vakit daha pek erken
 dağılmadan bu koyu sisi unutulmuş sokakların
 tutturmuşsun yollara çıkacağım diye
 ama her bir sorduğumda nereye gideceksin
 kaçamak cevaplar veriyorsun bana
 söylemiyorsun bu düşüncesizliğin ahmaklığında
 niye bu yarım bitmiş yol başlarındayız tedirgin
 niye bu kovan yağma niye arısı uçmuş niye güveli petek
 kim çaldı bunca umudumuzu kim çaldı kim
 unutacağım diyormuşsun
 sanki beni aydınlık yarınlara sürükleyen bağ
 bu boş umut
 ve kara sevda
 boş ver –çok mutlu ettin san ki 
 unut
 gideceğim diyormuşsun
 çok uzaklarda bin beklendiğin kucaklar
 sanki 
 gideceksen git
 seni bağlayan mı var
 git hadi
 bildiğin halde çılgınlar gibi sevdiğimi
 kardan beyaz ellerle hiç acımadan
 bir gece yarısı sen vurdun beni
 düşünmedin –benim sustuğum geceler
 ipini kim çeker bu sisli sabahların 
 eminem türküsünü kimler söyler
 biliyor musun
 sen bugünlerden tedirgin ben yarınlardan korkulu 
 zehir zakkum ediyoruz hayatı birbirimize
 –ama deme sus – ne gerek var bahaneye
 –anlatma şusu-busu
 mademki gideceksin –al boynuna günahımı
 sar sırtına kabusu
 öyle git
 
 ***