"la mevcude illa Hu" diyen aşıklar
 varlığında yokluğu hazda görürler
 her lokmayı şükürle yiyen aşıklar
 hicret de dağları düzde görürler
 
 
 dünyada kalacak dünya kuruşu
 şeytanla yapmazlar alış verişi
 huzura uzanan zorlu yarışı
 secdede dinlenen dizde görürler
 
 ayak değildir yorulan yokuş
 doğruya güzele uzanan bakış
 derler ki “dünya işlenmiş nakış”
 nakkaşa  bakar da bizde görürler
 
 
 elestü bi rabbiküm kalu belayı
 cümle semavatı arşı alayı
 ebedi yurdumuz eski sılayı
 ahmedin mirası izde görürler
 
 "gerçek gönüllerde gözde değil de
 ses mızrapta" derler "sazda değil de"
 mahmut sait gibi sözde değil de
 gönülde erimiş özde görürler