gurup vakti - surgun sevdalar -01

sürgün sevdalar -01

ondokuzuncu asrın başlarıydı zaman
başka gemiler yaptılar nuha inat
başladığında tufan
ata bildiğimiz bu insan tacirleri
zorla bindirdiler bu köle gemilerine dedelerimizi –silah zoru
sırtlarında şaklayan kırbaçlarla
yol aldılar yaban coğrafyalara doğru
boşa homurdandı deniz
dümen onların elindeydi
kürek başında dedelerimiz

* * *

şahidim -üstümde kalmasın vebali
bir ikindi namazı sonrası
helallik istediğinde mahallenin imamı
cümle hazırun dediler "güzel adamdı"
sürgün öncesi atalarından miras
tabutundan yayılan bir gülümseme vardı

* * *

ben yaban coğrafyalarda sürgünde doğdum
fark ettiğimde sarıp sarmaladığını beni
isyan ettim karşımda dikleşen arsız ellere
“bizim kodladığımız gibi olacaksınız
her biriniz her birimiz için
uslu ve becerikli birer hizmetkar
ilahlarımıza biat etmiş emir eri
bakın ne kadar huzurlu çiftlikteki tavuklar”
şeklinde ahkam kesen dillere
bilgeleri dediler ki "zor zarı bozar"
boyun eğdik ve sustuk
bir musa bekledik bir süre
ha bugün ha yarın diye diye –
sonra yorulduk ve umudumuzu kestik
peşi peşine yenilgiler
ve ardından gelen kabuslar sonrası
kabul ettik çaresizliğimizi
musayı hatırladığımız zamanlar
bir sessiz sürgün ağıtı konuyor ürkek dudaklarımıza
geçmişin gerçekleri tırmaladığında yüreğimizi
ama –işte o kadar

* * *

beri yanda
bugüne kadar hiç üzüntülü görmedik onları biz
göstermelik acılarına
hep ağıtçılar tuttular bildiğimiz
ve kulaklarımızın zarını yırtarcasına
bağırtıp çağırttılar
ve bugün geçerken bu kasım ortası meydanından
bir hüzünlü gördük onları
yine eski kasımlardan kalma maskeler mi bunlar
yoksa kasıntı suratlarını
kireçle mi ağarttılar

* * *

dediğimiz
unutmasınlar
onlar ölünce
arkalarından çocukları nara atacak
"oh be malı mülkü kaldı bize"
gündelikçi ağlayıcılar yas
dostları alkış tutacak
-adımız gibi bildiğimiz
çok para kazanacak çelenkçi gülcü
ve iblis ellerini ovuşturacak
"oh şıkıdım şıkıdım"
cehenneme bir kütük daha yolcu

* * *

sürgün sevdalar -01