maksadım zamanı horlamak değil 
 şöyle bir kenardan bakmaktır dostlar
 küresel rüzgarla sönen mumları
 gönül kuytusunda yakmaktır dostlar



dünya hep mi firavunun be yahu
hep mi nemrutun
hep mi gölgesinde yaşayacağız
her devirde bir putun

ben bugün üç put öptüm
yapıcıları satıcıları bakıcıları
sövdüler yine de arkamdan
şu gelen kahya şu giden paşa 
bir de ebed müddet emir eri 
koltuğa kaynatılmış bay bürokrat 
sesimi çıkaramadım korkumdan
mürted damgalıların yürümüyor işleri
ha devlet kapısı ha sırat
hey derviş hüseyin hey
bu elimdeki  kalem musanın asası değil
yok süleymandan miras kalmış cinlerim
davutun kuşları yabancı ilahilerime
bir köşede kendim söyler kendim dinlerim

salihin devesi olsaydı yedimde
basıp bu diyardan giderdim
tarihin isyankar kavimler mezarlığında
şu kavmi eyke şu kavmi semud  şu kavmi nuh
şu kavmi ad şu  kavmi lut  diye diye saya saya
herbirinin en adamlık yoksulunun
mezarını hürmetle ziyaret ederdim 
şu firavun şu haman şu nemrut
sonra dönerdim ülkeme
gördüğüm en itaatkar en çaresiz ilk masumu 
gebertirdim dokuz kurşunla
gider medyende koyun güderdim

dünya hep mi firavunun be yahu
hep mi nemrutun
hep mi gölgesinde yaşayacağız
her devirde bir putun

biline ki itaatim çaresizliğimden
eli kısa dili uzun
isyana bile gücü olmayan
gebertilmeyi çoktan haketmiş
bir miskin şairim ben