gurup vakti - dirilerin her gun helva yedigi -bir garip husnu zan

dirilerin her gün helva yediği

-bir garip hüsnü zan

I süleyman gündüzleri kahya emrinde maraba fabrikada düz işçi ahçı yanında yamak süleyman geceleri lebi deryeda bir köşkte bahçesinde ipekli hamak sallanır da sallanır -ne yani yasak mı düş kurmak- II ölülerin zann-ı galibince dirilerin hergün helva yediği bir garip hüsnü zan ölülere saygısızlık etmemek için "doğrudur" dediğin zaman bil ki gücendirirsin mevlayı devr-i süleyman'da -ensesine yediği şaplakları saymazsan- helvacı abdurrahmanın çırağı dul karı adilenin oğlu ilyastan başka kim yiyor ki helvayı III saltanatına değmesin nazar kapılmasım sakın gurura bu arada unutmasın süleyman yaş tırmanıyor yetmişi değdi ayağının biri çukura Rabbim gecinden versin adem bu yoklukla malul arkasından ağıtlar düzsede binlerce kişi kesilse de kefeni atlastan altından dökülse de tabut yapılsa üstüne anıt mezar kimin varsa üzerinde kul hakkı ve diyorsa "kıyamete kalsın benim için kaç yazar" razı gelir mi mabut herkes ayağını denk alsın IV dirilerin zann-ı galibince ölülerin herdem hurilerle aşk-ı meşk içinde olması bir garip hüsnü zan benden hatırlatması sormadıysa bir kocakarının hatırını ağlayan bir yetimi susturmadıysa okşamadıysa bir öksüzün başını koklatmadıysa bir fakire bir zırnık kıyamette karışık görürüm işini uzun lafın kısası -her kim ki altında tahtı olsa bile süleymanın elinde musanın asası -beri bak beri- boşu boşuna cennet düşlerine yatmasın benden hatırlatması bencilliğin hırsını bastıramadıysa -beri bak beri- umutlanmasın boşu boşuna aman orada ne gılman var ne huri kimse kendini aldatmasın benden hatırlatması süleyman

dirilerin her gün helva yediği
-bir garip hüsnü zan
* * * * *

dirilerin her gün helva yediği
-bir garip hüsnü zan

I
süleyman gündüzleri kahya emrinde maraba fabrikada düz işçi ahçı yanında yamak süleyman geceleri lebi deryeda bir köşkte bahçesinde ipekli hamak sallanır da sallanır -ne yani yasak mı düş kurmak- II ölülerin zann-ı galibince dirilerin hergün helva yediği bir garip hüsnü zan ölülere saygısızlık etmemek için "doğrudur" dediğin zaman bil ki gücendirirsin mevlayı devr-i süleyman'da -ensesine yediği şaplakları- saymazsan helvacı abdurrahmanın çırağı dul karı adilenin oğlu ilyastan başka kim yiyor ki helvayı III saltanatına değmesin nazar kapılmasım sakın gurura bu arada unutmasın süleyman yaş tırmanıyor yetmişi değdi ayağının biri çukura Rabbim gecinden versin adem bu yoklukla malul arkasından ağıtlar düzsede binlerce kişi kesilse de kefeni atlastan altından dökülse de tabut yapılsa üstüne anıt mezar kimin varsa üzerinde kul hakkı ve diyorsa "kıyamete kalsın benim için kaç yazar" razı gelir mi mabut herkes ayağını denk alsın IV dirilerin zann-ı galibince ölülerin herdem hurilerle aşk-ı meşk içinde olması bir garip hüsnü zan benden hatırlatması sormadıysa bir kocakarının hatırını ağlayan bir yetimi susturmadıysa okşamadıysa bir öksüzün başını koklatmadıysa bir fakire bir zırnık kıyamette karışık görürüm işini uzun lafın kısası -her kim ki altında tahtı olsa bile süleymanın elinde musanın asası -beri bak beri- boşu boşuna cennet düşlerine yatmasın benden hatırlatması bencilliğin hırsını bastıramadıysa -beri bak beri- umutlanmasın boşu boşuna aman orada ne gılman var ne huri kimse kendini aldatmasın benden hatırlatması süleyman"

dirilerin her gün helva yediği -bir garip hüsnü zan

dirilerin her gün helva yediği
-bir garip hüsnü zan