develer ısmarlayın 
veysel karaniye

 
 
 

  
  
 

develer ısmarladım veysel karaniye
 çölden -yemenden
 ama endişeliyim  açıkçası
 hatta korkuyorum sözün özü
 iblisin bıyık altı gülmesinden
     -evdeki çocuklara geçmezken sözü
     neye hizmet deve çobanlığı
 akla ziyan- demesinden
 
 
 develer ısmarladım veysel karaniye
 yükleri kahve -yükleri çemen
 yarın yola koyulur
 bir galil semen peşinden
 dönmezse mısır yoluna
 kuyu kuyu yusuf aramazsa
 seneye burada olur
 ya da bir eşkiyanın 
 vurgununa uğramazsa
 
 
 
 "deve bu" derviş hüseyin
 dediler "kin güder
 yükü yusufsa  çok beklersin
 doğru züleyhaya gider
 bır de yakupsan çok beklersin 
 sorma boşuna -bu da ne demek-
 bugün gözleri açmıyor artık  
 züleyhanın oynak elleriyle
 yusuf sırtından çıkarılan gömlek"
 
 
 
   hey derviş hüseyin hey
 Ahmedi biz hiç görmedik
 ne hayalde ne düşte 
 yüreğimize isyan eden umutlarımız da
 göçtüler ihanet kervanları peşinden
 bizi terk ettiklerinden beri
 tortulanmada yaşadığımız gerçekler
 kim dedi ki dönerler geri
 zamanın acımaz elleriyle
 kim dedi ki gerçekleşecekler
 
 veysel hey hey veysel karani
 dedim ya biz Ahmedi hiç görmedik
 ne hayalde ne düşte
 bir selamı bile ulaşmadı bize
 "rasullerin mirası olmaz" ama
 umut bu ne dersin
 iblisi pek mutlu gördüm bu sabah
 şeytani bir gülüşle
 dedi ki "develer ısmarlamışsın veysele
 sen hiç deve güttün mü  
 sen veysel misin
 üstelik yükleri Ahmed selamı
 boşa beklersin
 bu deveyi kim güder
 arkasında veysel yoksa
 yükü ne olursa olsun 
 nereye salarsan sal
 doğru veysele gider"
 
 develer ısmarladım veysel karaniye
 ben hiç deveye binmedim derviş hüseyin 
 fil ashabının filine de
 yalandır geldiğim kabeyi yıkmaya 
 niyetim görmekti "yüreğimde kaç put var"
 bana mı düşer bunca ebrehe varken
 şöyle bir kenarından bakmaya
 abdül muttalip develerini araken
 
 develer ısmarladım veysel karaniye
 kim demiş katar katar
 bir topal deve yok mu koca kervanda
 elbette olacak -elbette var
 yüreğimde bir yemen çölü
 gözlerimde terkedilmiş bir vaha
 kenarında kurumuş bir sazlık var
 kim ne derse desin derviş hüseyin 
 bir mevlevi  dervişine kestireceğim bir kamış
 yontturacağım bir ney
 ve bir ilahi tutturacağım 
 hiç bir kulak duymamış
 
 
 "gök karanlık yıldız yok" deme veysel
 "topal deveye binip nasıl gelirim"
 demiyorum ki "ille de sen gel"
 deve getirmek de ilahi dinlemekte
 bahanedir yürekten yüreğe yol gider veysel
 –sen de bilirsin – ben de bilirim
 yüreğinden yüreğime bir yol aç 
 bir selam gönder Ahmedden emanet 
 yayan yapıldak devesiz de gelirim
 
 
 "ben çok nadide yükler yükledim bilesiniz
 bu azgın katırlar sırtına
 çuval çuval heybe heybe çıkın çıkın
 katırları yavaş süresiniz
 beri bakın"
 dedimse "katırları yavaş sürün" 
 demeyin  "ne ki 
 deli dolu şiir bunlar –ulu orta"
  diyorsam  "burada durun
 anlayana sivrisinek saz misali
 ya bir molla kasım bulasınız
 ya da arayasınız bir hızır paşa
 anlamayana davul zurna az misali
 ama boşa"
 demeyin  "biz arifiz ve arife tarif gerekmez"
 bu yola çıkacaksanız -bilin ki
 varcağınız antep yiyeceğiniz pekmez
 şimdiden develer ısmarlayın veysel karaniye
 boşa yorulmayın
 bu yükleri katırlar çekmez
 


    

    
    



develer ısmarlayın 


veysel karaniye