kar 
 karda 
 kardelen
 karı delip
 göğe yükselen
 bir kutlu ışık -tan
 doğuda bir tül kumaş sanki
 sabah rüzgarının ellerinde
 ışıktan
 üstünde dalga dalga
 yayılan ezanla
 bir başka ürpertili zaman
 
 son 
 sonsuz
 sonsuzluk
 bir sonsuz hareket
 ışık içinde yol alan foton
 bir hız ki  -o akıl bildiğimiz sultan 
 bir yerde terazisi tepe taklak
 peşinden çaresiz şaşkın bakar
 zamanın koynunda huzursuz mekan
 şaşkın olan biziz
 ey Rabbim  -Rabbimiz
 her an
 her şeyi yeniden yaratan
 ulu Rabbimiz
 bizler -adem oğullarıyız -
 baştan beri hep unutkan
 nefis peşinde koştururken
 iblisin çelmesine takılan
 ancak her ne kadar
 kılavuzumuz bir cılız iman
  olsa da
 bir umut yolcusuyuz biz
 gönülleri mutmain
 ircığ fermanını bekleriz
 
 
 
 
 
 ben şimdi bir kardelen başında
 ittim elimle zamanı mekanı
 bir kepenek altında çoban taşında
 gönlümü uzattım  sana-nazargahındır
 amentümü yeniledim ezan sesinde
 cümle korkularımı tevekküle emanet ettim
 cümle isyanlarımı tövbelere
 ve bu foton çizgisinde secdedeyim
 iblis yeni şüphelere  bağlamadan beni
 ellerimden kaymadan bu yakınlık
 rahmetinle tecelli et gönlümde Rabbim
 bir bakımlık
 
 
 
 kar
 kar delen
 ve kar altından yükselen
 bir güzel ürperti -bir garip düş -
bir hesap dışı gerçek
 -yine ruhlar bedenlere dönüyor-
 alaca karanlık -tan öncesi
 kar kadar temiz
 kardelen kadar güzel
 bir davudi ezan sesi
 ruhsuz bedenlere seslenir
 bir Muhammedi ağızdan
 nasibi olan nefeslenir
 yüreklerde bir tatlı endişe 
-bilin ki
 ruhlar bedenlere dönmekte
 hayat bulmakta bedenler
 abı hayat yağmada minarelerden
 "Allahüekber Allahüekber"
 
 
 
 Rabbim ulu Rabbim
 bu kardelenler bahar muştusu
 bu çiğdemler çocuk resimlerinde güneş
 bu ağaç - meyvesini yediğimiz 
- ilk umut
 -ebedilik arzusu-
iblisin attığı ilk kazık
 ilk materyalizm  
-ilk isyan -ilk günah
 ilk yere değişi ayağın 
-ilk pişmanlık 
-ilk tövbe
 ve şuurlu kulluğa ilk adım
 

 
 -ya sizin isyanlarınız  -ya siz 
 dudaklarınızdan yüreğinize 
yol bulamayan tövbeleriniz
 kayıp giderken avuçlarınızdan
 bir yakar bir dondururken yüreğinizi 
ahlarınız
 ruhunuz bile duymadı
 iblis kabelerinizin kapılarını 
kilitledi demin
  ve o aralıkta inkarla 
değiştirdi imanlarımızı
 farkında bile olmadınız
 işte şimdi iki kere ikinin
 dörtlügünden emin
 nuhun isyankar oğlu peşindesiniz
 
 
 
 "dağlara  tırmanma 
en gerçekçi tedbir" derken
 akıllarınız beyinlerinize prangaydı
 farkında bile olmadınız
 üstelik şimdi siz
 müsebbibini inkar ettiğiniz 
sebeplere kul
 görüyoruz kan ter içindesiniz
 dört ayak üstünde yalpalayarak
 en yükseğini aramadasınız dağların
 boğulma karabasanlarında
 ve cudi size çok ırak
 
 
 urcun-il kadimde takıldı kaldı kamer
 batıp batmamada karasız sanki güneş
 sallanır da sallanır
 müezzin bir huzursuz minarede
 yoksa doğuya mı yöneldi gün batıdan
 deprem mi oldu da böyle yarıldı toprak
 sular mı ısınmada kuzey denizlerinde
 bu kuşlar nereye uçuyor tedirgin 
-ne oldu bu kuşlara
 avucumuzdan kaçar gibi kanat kanat
 yecüç mecüc mü ayaklandı
 zülkarneyn surlarını yara yara
 kan ve ölüm üzerine kurulan 
bunca saltanat
 yıkılıyor mu yoksa
 neyin nesi bu dinmeyen çatırtı
 niye korku notalarında vurur yürekler
 yoksa Rabbimin kıyamet emrini
 israfilin nefesini mi bekler
 
 
 
 dağ
 dağbaşı
 dağdağalı vay başım
 senin de kara bulutların oldu
 çakıp parlayan şimşeklerin
 ve ahırda tepişen eşeklerin
 anırtıları gibi ahların ofların
 gerçekleşmez umutlarin oldu
 nefsin kabulünü hazmetmese de
 sen ulu dağbaşında şaşkın bir çobansın
 sürüsü içinde  kurt ararken
 eşegini kaybeden
 köpeğine ısırılmış 
-bir acılı kaval  sesinde
 kepenek altında pinekleyen
 düşlerinde
  üşümüş bir kardelen
 

  
 ey adem oğlu senin yüzünden
 hasetinden Rabbime isyan etti iblis
 -Rabbim şerrinden korusun-
 esfele safiliyne ahseni takvimden 
 sürüklemeye yeminli haberin olsun
 şimdi sen
  
 gel  gönlüne hanlar kur -arası bir menzil yol
 kimi korku hanı olsun kimisi umut hanları
 Rab rızası arayan gönüllere kılavuz ol
 bu hanlar arasında gezdir sevdalı canları
 
 * * * * *